Συμβουλές

Ποια Ποικιλία Ελιάς να διαλέξω;

Posted on by

Ένα βασικό ερώτημα για κάθε νέο ελαιοκαλλιεργητή (αλλά και για κάθε έμπειρο ελαιοκαλλιεργητή που θέλει να οργανώσει ένα νέο ελαιώνα) είναι τι ποικιλία ελιάς να επιλέξει. Έχουν ειπωθεί πάρα πολλά για το συγκεκριμένο θέμα, το οποίο ακόμα και στις μέρες μας αποτελεί συχνό αντικείμενο συζήτησης μεταξύ ελαιοπαραγωγών και Γεωπόνων.Στη χώρα μας υπάρχουν πάνω από 43 διαφορετικές ποικιλίες ελιάς. Ένα μεγάλο πρόβλημα αρχικά είναι η ονοματολογία, καθώς για μία συγκεκριμένη (ταυτοποιημένη) ποικιλία υπάρχουν συνήθως δύο κύριες και τέσσερις με πέντε δευτερεύουσες ονομασίες, κάποιες εκ των οποίων μοιάζουν πολύ με άλλες, με αποτέλεσμα συχνά να υπάρχει σύγχυση ως προς το ποια ποικιλία ελιάς καλλιεργεί κάποιος, και συνεπώς τι ποικιλίας προϊόντα (βρώσιμες ελιές και ελαιόλαδο) διαθέτει στην αγορά.

Υπάρχουν δύο βασικά στοιχεία που καλείται να εξετάσει ένας καλλιεργητής πριν αποφασίσει για το ποια ποικιλία ελιάς θα φυτέψει.

Το πρώτο είναι φυσικά η τοποθεσία του ελαιώνα. Με αυτό εννοούμε την περιοχή της Ελλάδας στην οποία βρίσκεται ο ελαιώνας γενικά αλλά και το μικροκλίμα που διαμορφώνεται εντός του ελαιώνα κατά τη διάρκεια του έτους. Είναι αυτονόητο ότι μια ποικιλία μπορεί να ακούγεται ότι αποδίδει εξαιρετικά σε ένα νομό γενικά, αλλά στην πραγματικότητα αποδίδει μόνο σε ελαιώνες με συγκεκριμένο μικροκλίμα. Τρανό παράδειγμα αποτελεί η βασίλισσα των ελαιοπαραγωγικών ποικιλιών “Κορωνέϊκη”. Η ποικιλία αυτή π.χ. στη Λακωνία δίνει εξαιρετικές αποδόσεις σε ποιοτικό ελαιόλαδο, αλλά μόνο σε περιοχές χωρίς προβλήματα παγετού. Από ένα υψόμετρο και πάνω στη Λακωνία, δε συνίσταται η χρήση της ποικιλίας αυτής λόγω έντονης ευαισθησίας στον παγετό, και στη θέση της οι ελαιοκαλλιεργητές προτιμούν άλλες ποικιλίες.
Το δεύτερο στοιχείο που πρέπει να λάβει υπόψη του ο ελαιοκαλλιεργητής πριν αποφασίσει για την ποικιλία είναι το είδος του προϊόντος που θέλει να παράξει.
- Υπάρχουν ποικιλίες κατάλληλες για ελαιόλαδο, οι λεγόμενες ελαιοπαραγωγικές ποικιλίες.
- Από την άλλη, υπάρχουν οι λεγόμενες επιτραπέζιες ποικιλίες που χρησιμοποιούνται κατ εξοχήν για παραγωγή βρώσιμων ελιών
- Τέλος, υπάρχουν μεικτές ποικιλίες, δηλαδή ποικιλίες που αποδίδουν ικανοποιητικά και στα δύο προϊόντα.

Έτσι, ο ελαιοκαλλιεργητής είναι ελεύθερος να αποφασίσει με τη συγκομιδή για το αν θα οδηγήσει τις ελιές στο ελαιοτριβείο για να παράξει ελαιόλαδο, ή θα επεξεργαστεί τις ελιές έτσι ώστε να τις διαθέσει ως βρώσιμες. Είναι αυτονόητο ότι πρέπει να προηγηθεί έρευνα αγοράς προκειμένου ο ελαιοκαλλιεργητής να καταλήξει σε αυτό το ερώτημα, καθώς μία ενδεχόμενη αλλαγή κατεύθυνσης εκ των υστέρων συχνά έχει ολέθρια αποτελέσματα. Ένα παράδειγμα που όλοι μας έχουμε σίγουρα συναντήσει είναι έναν καλλιεργητή ελιάς ποικιλίας Καλαμών (κατ εξοχήν βρώσιμες ελιές), που αντιλαμβάνεται σε κάποιο σημείο ότι δε μπορεί να διαθέσει στην αγορά τις ελιές του λόγω υπερπροσφοράς ή χαμηλής τιμής, και αρχίζει να ερευνά το ενδεχόμενο να κατευθύνει την παραγωγή του προς ελαιοποίηση. Θα βρεθεί σίγουρα χαμένος σε αυτήν την περίπτωση. Τέλος, είναι αυτονόητο ότι αν η βασική μας ποικιλία έχει προβλήματα αυτεπικονίασης, τότε χρειαζόμαστε και άλλη ποικιλία στον ελαιώνα, προκειμένου να επιτευχθεί η σταυρεπικονίαση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η επικονιάστρια ποικιλία είναι η Κορωνέϊκη.

Οι κυριότερες Ελαιοπαραγωγικές ποικιλίες είναι

Κορωνέϊκη. Είναι μακράν η πιο δημοφιλής ελαιοπαραγωγική ποικιλία στη χώρα μας. Πρόκειται για μια μικρόκαρπη ποικιλία που δίνει μεγάλη ποσότητα ελαιολάδου, καλής ποιότητας, και σχετικά νωρίς στον κύκλο ζωής του δέντρου, αρκεί όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως να βρει τις κατάλληλες συνθήκες και όχι παγετό. Είναι ποικιλία ανθεκτική στην ξηρασία και τους έντονους ανέμους αλλά ευαίσθητη στο δάκο. Είναι αυτογόνιμη ποικιλία που λειτουργεί ως επικονιάστρια σε πλήθος άλλων ποικιλιών. Καλλιεργείται σε χαμηλά υψόμετρα σε όλη την περιοχή από την Φθιώτιδα έως την Κρήτη. Οι προσπάθειες να καλλιεργηθεί βορειότερα συχνά αποτυγχάνουν, λόγω της ευαισθησίας του δέντρου στον παγετό. Χαρακτηριστικό είναι το πρόσφατο παράδειγμα μιας ομάδας ελαιοκαλλιεργητών να φυτέψουν ελιές της ποικιλίας αυτής στην περιοχή των Τρικάλων. Τα πρώτα δείγματα ήταν θετικά, καθώς όντως τα δέντρα ήταν ζωηρά και μπήκαν αρκετά νωρίς σε καρποφορία. Όμως, στη συνέχεια ένας έντονος παγετός έπληξε τα δέντρα, με αποτέλεσμα να αναπτυχθούν έντονα καρκινώματα στον κορμό και να σταματήσει σχεδόν τελείως η περαιτέρω ανάπτυξή τους.
Τσουνάτη ή Μαστοειδής. Στο παράδειγμα της Λακωνίας που αναφέρθηκε προηγουμένως, σε περιοχές όπου δε μπορεί λόγω ψύχους να καλλιεργηθεί Κορωνέϊκη, συνήθως φυτεύεται η ποικιλία Τσουνάτη ή μία άλλη ποικιλία που λέγεται Μουρτολιά. Η Τσουνάτη είναι μικρόκαρπη ποικιλία ελιάς που δίνει μέτρια ποσότητα ενός εξαιρετικής ποιότητας ελαιολάδου. Καλλιεργείται στην Πελοπόννησο (Λακωνία και Μεσσηνία), αλλά κυρίως στην Κρήτη. Μπορούμε να τη συναντήσουμε ακόμα και σε υψόμετρο 900 μέτρων. Είναι ανθεκτική σε χαμηλές θερμοκρασίες αλλά ευαίσθητη στον δάκο. Παρενιαυτοφορεί πολύ έντονα. Είναι ιδανική για αγουρέλαιο.
Κοθρέϊκη ή Μανάκι. Είναι μεσόκαρπη ποικιλία ανθεκτική στο ψύχος και τους έντονους ανέμους, και τη συναντάμε συχνά σε μεγάλα υψόμετρα, πολλές φορές άνω των 700 μέτρων. Κάποιοι την κατατάσσουν στις ποικιλίες διπλής χρήσης, καθώς μπορεί να δώσει και βρώσιμες ελιές με σημαντική εμπορική αξία.
Λιανολιά Κέρκυρας. Πρόκειται για μικρόκαρπη ποικιλία που δίνει μέτρια ποσότητα ελαιολάδου πολύ καλής ποιότητας. Το δέντρο γίνεται πολύ ψηλό, φτάνοντας ακόμα και τα δεκαπέντε μέτρα. Καλλιεργείται σχεδόν σε όλα τα νησιά του Ιονίου αλλά και την Ήπειρο. Είναι περισσότερο ανθεκτική στο ψύχος από την Κορωνέϊκη, αλλά έχει απαιτήσεις σε εδαφική υγρασία.
Αδραμυτινή ή Μυτιλινιά. Πρόκειται για μεσόκαρπη ποικιλία που δίνει μέτρια ποσότητα από ένα ελαιόλαδο εξαιρετικής όμως ποιότητας. Το αυθεντικό ελαιόλαδο της Μυτιλήνης όπως γνωρίζουμε όλοι είναι ξανθό, ελαφρύ και αρωματικό. Το δέντρο φτάνει τα 8 μέτρα και η ποικιλία καλλιεργείται στη Μυτιλήνη και τη Χίο.

Οι κυριότερες ποικιλίες για βρώσιμες ελιές είναι:

Καλαμών. Είναι παγκοσμίως γνωστή ποικιλία που δίνει μεγάλες μαύρες βρώσιμες ελιές. Το δέντρο έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε pH, καθώς αυτό πρέπει να κρατηθεί στο 7 για καλύτερα αποτελέσματα. Είναι ποικιλία απαιτητική σε εδαφική υγρασία, παρόλα αυτά καλλιεργείται πολλές φορές ακόμα και στην Πελοπόννησο ως ξερική. Οι υποψήφιοι καλλιεργητές πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι οι τιμές στις ελιές Καλαμών καθορίζονται από το μέγεθος του κάθε καρπού, και όχι γενικά με το βάρος όλου του φορτίου. Όσο πιο μεγάλες είναι οι ελιές, τόσο καλύτερη τιμή θα πάρουμε. Για παράδειγμα, αν για μεγάλες ελιές Καλαμών (μέσο βάρος 7,1 γραμμάρια – 140 καρποί σε ένα κιλό) πάρουμε 2,40 ευρώ ανά κιλό, για τις μικρότερες (μέσο βάρος 4 γραμμάρια – 250 καρποί σε ένα κιλό) μπορεί να πάρουμε τιμή μόλις 1,30 ευρώ το κιλό. Για το λόγο αυτό, συχνά οι καλλιεργητές χρησιμοποιούν μεγάλης ποσότητας άρδευση και διαφυλλική λίπανση προκειμένου να φτάσουν σε μεγάλου βάρους καρπό. Αυτό όμως συχνά αποβαίνει εις βάρος της ποιότητας. Η ποικιλία αυτή καλλιεργείται ευρέως στην Πελοπόννησο, στην Κρήτη και την Αιτωλοακαρνανία.
Αμφίσσης ή Κονσερβολιά. Πρόκειται για μεγαλόκαρπη ποικιλία ελιάς που μπορεί να φτάσει και τα 10 γραμμάρια. Δίνει πολύ καλής ποιότητας μαύρες και πράσινες ελιές, αλλά μπορεί να δώσει δευτερευόντως και καλής ποιότητας ελαιόλαδο. Όπως προδίδει και η λέξη “Αμφίσσης”, καλλιεργείται στην Κεντρική Ελλάδα, αλλά θα τη συναντήσουμε επίσης στην Αιτωλοακαρνανία, την Ήπειρο και λιγότερο στη Χαλκιδική.

Οι κυριότερες μεικτές ποικιλίες είναι:

Μεγάρων. Μεσόκαρπη ποικιλία που καλλιεργείται στην Πελοπόννησο και την Κεντρική Ελλάδα. Είναι ανθεκτική στο ψύχος, αλλά ευαίσθητη στο δάκο. Συχνά καλλιεργείται ως ξερική. Δίνει άριστες ελιές τσακιστές, κονσερβών, αλλά και ελαιόλαδο.
Χαλκιδικής. Μεγαλόκαρπη ποικιλία ελιάς που καλλιεργείται στη Μακεδονία. Το βάρος του καρπού μπορεί να φτάσει τα 13 γραμμάρια. Έχει έντονες απαιτήσεις σε ψύχος, προκειμένου να ανθίσει. Δίνει πράσινες και μαύρες ελιές κονσερβών, και δευτερευόντως μπορεί να δώσει καλής ποιότητας ελαιόλαδο.
Θρουμπολιά ή Θασίτικη. Πρόκειται για ποικιλία που ευδοκιμεί στα νησιά του Αιγαίου (Θάσος, Σάμος, Κρήτη, Ρόδος και άλλα) και δίνει βρώσιμες ελιές μεγάλου μεγέθους. Εναλλακτικά, δίνει ικανοποιητική ποσότητα ενός ποιοτικού ελαιολάδου. Το δέντρο είναι ορθόκλαδο και φτάνει τα δέκα μέτρα σε ύψος. Είναι ιδανική για φύτευση σε μεγάλο υψόμετρο.

Έχοντας κατανοήσει το πλαίσιο αυτό, ο κάθε καλλιεργητής οφείλει στη συνέχεια να κάνει μια έρευνα στην περιοχή του σχετικά με ποικιλίες που αποδίδουν καλά, αλλά και ποικιλίες που ενδεχομένως να υποφέρουν συχνά από κάποιον τοπικό παράγοντα (π.χ. συχνοί ανοιξιάτικοι παγετοί). Μετά από συζήτηση με τον τοπικό γεωπόνο, θα είναι σε θέση να καταλήξει τελικά στην ποικιλία ή ποικιλίες που θα του εξασφαλίσουν μια καλή παραγωγή τα επόμενα χρόνια. Είναι αυτονόητο ότι κάποιος έχει νόημα να ξεφύγει από την πεπατημένη που έχουν πάρει οι υπόλοιποι καλλιεργητές στην περιοχή του μόνο εφόσον υπάρχουν όλα εκείνα τα επιστημονικά στοιχεία που τεκμηριώνουν μια παραγωγή καλύτερη από τις δημοφιλείς ποικιλίες στην περιοχή αυτή.

Τέλος, υπάρχει μια μικρή μερίδα ελαιοκαλλιεργητών που τα τελευταία χρόνια έχει στραφεί σε ξένες ποικιλίες, όπως π.χ. η Arbequina που χρησιμοποιείται σε πάρα πολύ πυκνές φυτεύσεις. Εδώ οι απόψεις διαφέρουν, και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει αν αυτοί οι καλλιεργητές θα είναι μακροπρόθεσμα κερδισμένοι που επέλεξαν ξενόφερτες ποικιλίες με ένα ξένο για τα ελληνικά δεδομένα τρόπο φύτευσης. Το μόνο σίγουρο είναι οι ελληνικές ποικιλίες είναι παγκοσμίου φήμης (π.χ. η Κορωνέϊκη φυτεύεται με μεγάλη συχνότητα σε Ισπανία και Πορτογαλία), και συνεπώς πρέπει υπάρξει πολύ μελέτη και έρευνα πριν προχωρήσει κάποιος σε κάποια ξένη ποικιλία.

Πηγή: stihl & Wikifarmer.com/el

Συμβουλές

Διαχείριση Εδάφους στον Ελαιώνα

Posted on by

Η επιτυχία ενός ελαιώνα εξαρτάται από το φυσικό περιβάλλον, την επιλογή κατάλληλου χωραφιού και ποικιλιών που μπορούν να προσαρμοστούν τοπικά, καθώς και την εφαρμογή των κατάλληλων τεχνικών καλλιέργειας. Ιδιαίτερα το έδαφος είναι ένα σημείο κλειδί που ορισμένοι καλλιεργητές παραβλέπουν, και στη συνέχεια αναρωτιούνται για ποιο λόγο έχουν μειωμένες αποδόσεις, όταν κάποιοι άλλοι ελαιοκαλλιεργητές στην ίδια περιοχή παίρνουν θεαματικά μεγαλύτερες αποδόσεις έχοντας επιλέξει την ίδια ακριβώς ποικιλία.

Επιλογή Αγροτεμαχίου για Νέου Ελαιώνα

Τα ελαιόδεντρα που είναι εγκατεστημένα σε επίπεδες τοποθεσίες και περιοχές που περιβάλλονται από λόφους εκτίθενται στους παγετούς της άνοιξης και διατρέχουν επίσης τον κίνδυνο σοβαρής ζημίας από παγετό κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Ένα χωράφι με ελαφρώς καθοδική κλίση, που να καταλήγει σε μια επίπεδη επιφάνεια, όπου τα ψυχρά ρεύματα μπορούν να ξεφύγουν εύκολα, είναι συνήθως ένα κατάλληλο μέρος για την εγκατάσταση του ελαιώνα. Εντελώς επίπεδα χωράφια όπου δεν αναφέρονται παγετοί ή κρύοι άνεμοι είναι επίσης κατάλληλα. Το μέσο ελαιόδεντρο χρειάζεται αρκετό ηλιακό φως για να παράγει μια καλή απόδοση. Επίσης, μισεί την υπερβολική υγρασία του εδάφους. Κατά συνέπεια, ο ελαιοκαλλιεργητής πρέπει να επιλέξει ένα καλά στραγγιζόμενο έδαφος, όπου το νερό της βροχής δεν μπορεί εύκολα να λιμνάσει.

Διαχείριση Εδάφους σε Νέους Ελαιώνες

Προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος έκθεσης σε διάφορα παθογόνα, το έδαφος καλό είναι να φυλάσσεται σε αγρανάπαυση για 2-3 χρόνια πριν φυτέψουμε τα νεαρά μας ελαιόδεντρα. Στη συνέχεια, το φθινόπωρο της προηγούμενης χρονιάς πριν τη φύτευση των δέντρων ελιάς, μπορούμε να σπείρουμε το χωράφι με βίκο, και να το ενσωματώσουμε στο έδαφος λίγους μήνες αργότερα. Αυτό θα περιορίσει αρκετά κάποια επιβλαβή πολυετή ζιζάνια και θα δώσει στο έδαφός μας φυσικό λίπασμα.

Στη συνέχεια, προκειμένου να εγκατασταθεί ένας αρδεύσιμος ελαιώνας σε ανώμαλο έδαφος, πρέπει πρώτα να ισιώσουμε το έδαφος. Η ισοπέδωση αυτή γίνεται πριν από το βαθύ όργωμα. Το βαθύ όργωμα των 45-50 εκ. στοχεύει κυρίως στην καταστροφή των πολυετών ζιζανίων που έχουν απομείνει. Επίσης, αναμοχλεύει το έδαφος, γεγονός που συμβάλλει στην καλύτερη ανάπτυξη του ριζικού συστήματος των νεαρών δέντρων. Ωστόσο, πριν από το όργωμα, είναι καλό να γίνει μια βασική ανάλυση εδάφους και, ανάλογα με τα αποτελέσματά της, να προσδιοριστεί ο τύπος και η ποσότητα των βασικών χημικών λιπασμάτων που απαιτούνται για τη βελτίωση του εδάφους (ζητήστε συμβουλή από έναν τοπικό αδειούχο γεωπόνο). Σε πολλές περιπτώσεις, οι αγρότες προσθέτουν 2 έως 3 τόνους κοπριάς ανά στρέμμα. Γενικότερα κατά την προετοιμασία εδάφους για την φύτευση δέντρων ελιάς, αποφεύγουμε τη χρήση βαρέων σκαπτικών και δισκάροτρων.

Πριν όμως εφαρμόσουμε οποιαδήποτε παρέμβαση στον ελαιώνα μας, πρέπει να ελέγξουμε τις φυσικές ιδιότητες του εδάφους, καθώς και τα επίπεδα διαθέσιμων θρεπτικών ουσιών. Οι αριθμοί αυτοί επηρεάζουν διάφορες άλλες μεταβλητές που τελικά επηρεάζουν την απόδοσή μας. Έτσι, η γνώση τους είναι χρήσιμη για την αντιμετώπιση της έλλειψης ή της υπερβολικής συγκέντρωσης κάποιου συστατικού και για την αποφυγή του στρες των δέντρων. Δύο πολύ ενδιαφέρουσες παράμετροι είναι το pH του εδάφους και η περιεκτικότητα του εδάφους σε ασβέστιο, διότι και οι δύο επηρεάζουν την απορρόφηση ορισμένων θρεπτικών ουσιών που προστίθενται στο έδαφος από λιπάσματα. Το βέλτιστο pH για το ελαιόδεντρο είναι περίπου 6,5, αλλά το μέσο δέντρο ελιάς μπορεί να δίνει αξιοπρεπείς αποδόσεις σε εδάφη με pH από 5,5 έως 8. Μια συνηθισμένη δράση για τη διόρθωση του pH του εδάφους πριν από τη φύτευση νέων ελαιόδεντρων είναι η προσθήκη ασβέστη στο έδαφος (συμβουλευτείτε τον τοπικό σας αδειούχο γεωπόνο).

Διαχείριση εδάφους σε ελαιώνες με ώριμα δέντρα 7-8 ετών και άνω

Είναι γνωστό ότι χρειάζονται 500 έως 1.000 χρόνια για τη δημιουργία μίας στρώσης εδάφους πάχους 2,5 εκατοστών. Αρκετές σύγχρονες καλλιέργειες προκαλούν πολύ γρήγορα διάβρωση εδάφους. Η διάβρωση του εδάφους προκαλεί μειωμένη γονιμότητα, καθίζηση στα υδάτινα σώματα και αρνητικές αλλαγές στη φυσική γεωγραφία. Το έδαφος θεωρείται μη ανανεώσιμος πόρος. Συνεπώς, το έδαφος είναι κάτι τόσο πολύτιμο, και δυστυχώς πολλές φορές το βλέπουμε σαν κάτι δεδομένο και σταθερό. Οι ελαιοκαλλιεργητές μπορούν σε τακτά χρονικά διαστήματα να προχωρήσουν σε κάποιες ενέργειες οι οποίες θα βοηθήσουν το έδαφος να ανακτήσει την επιθυμητή φυσικοχημική δομή, και συνεπώς να αποδίδει ικανοποιητικά όσον αφορά τη γονιμότητα, τη συγκράτηση υγρασίας, την αποφυγή πλημμυρών κτλ. Η προσπάθεια για βελτίωση του εδάφους είναι συνεχής και δε μπορεί να επιτευχθεί με μία και μόνο ενέργεια. Χρειάζονται διαφορετικές ενέργειες, κάποιες από αυτές σε ετήσια βάση, και κάποιες άλλες κάθε 3 με 4 χρόνια.

Αρκετοί καλλιεργητές, όταν πλέον τα δέντρα τους μπουν στη φάση ωριμότητας, χρησιμοποιούν καλά χωνεμένη κοπριά κάθε 3 με 4 χρόνια, παράλληλα βέβαια με τις ετήσιες λιπάνσεις. Πιο συγκεκριμένα, ρίχνουν περιμετρικά κάθε ώριμου δέντρου περίπου 30 κιλά χωνεμένης κοπριάς ανά τρία χρόνια. Ρίχνουν την κοπριά περιφερειακά του κορμού, κρατώντας όμως 50 εκατοστά απόσταση από τον κορμό. Στη συνέχεια προσεκτικά οργώνουν και ενσωματώνουν την κοπριά στο έδαφος. Η ενέργεια αυτή βελτιώνει τις εδαφικές συνθήκες, όπως η συνοχή σε ελαφρά εδάφη. Επίσης, βελτιώνει την υφή των βαρέων εδαφών, διατηρεί την υγρασία του εδάφους, αυξάνει την υδατοχωρητικότητα, ενεργοποιεί τους μικροοργανισμούς του εδάφους και αυξάνει την απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών.

Η χλωρή λίπανση

Η μέθοδος της χλωρής λίπανσης στον ελαιώνα γίνεται τα τελευταία χρόνια ολοένα και πιο δημοφιλής στη χώρα μας. Η χλωρή λίπανση ξεκινάει με τη σπορά κάποιου ετήσιου ή πολυετούς φυτού (βίκος, μηδική, κτηνοτροφικό κουκί) εντός του ελαιώνα αμέσως μετά τη συγκομιδή. Λίγο πριν φτάσει το ψυχανθές στην πλήρη άνθιση, το ενσωματώνουμε στο έδαφος. Η μέθοδος αυτή βελτιώνει την γονιμότητα του εδάφους και την εδαφική δομή. Αυξάνει την απορρόφηση του νερού και την ικανότητα συγκράτησης της εδαφικής υγρασίας. Επίσης, η μέθοδος αυτή βοηθάει τα μέγιστα στην καταπολέµηση των πολυετών επιβλαβών ζιζανίων (ιδιαίτερα αν σπείρουμε βίκο). Τα ψυχανθή που εμπλουτίζουν το έδαφος με άζωτο, όπως βίκος, μηδική, τριφύλλι έρπον, λούπινο, κτηνοτροφικό κουκί και μπιζέλι κ.α. χρησιµοποιούνται κατά κόρον στη χλωρή λίπανση της ελιάς. Επίσης, χρησιμοποιούνται μερικώς και δηµητριακά όπως βρώµη και κριθάρι. Επειδή τα φυτά αυτά απορροφούν σηµαντικές ποσότητες θρεπτικών στοιχείων, η ενσωµάτωση τους στο έδαφος προσδίδει σε αυτό άμεσα διαθέσιμα θρεπτικά στοιχεία. Σε περίπτωση που ο παραγωγός προχωρήσει σε χλωρά λίπανση, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσει πολλαπλασιαστικό υλικό που να μην ανήκει στην κατηγορία των Γενετικά Τροποποιημένων Οργανισμών.

Ανακύκλωση Στοιχείων εντός του Ελαιώνα – Μη απομάκρυνση κομμένου ξύλου

Μία άλλη τεχνική βελτίωσης του εδάφους που επίσης κερδίζει έδαφος τα τελευταία χρόνια είναι η εξής: Όταν κλαδεύουμε, αντί να απομακρύνουμε τα κομμένα κλαδιά ή να τα κάψουμε, αυτό που κάνουμε είναι να τα θρυμματίζουμε με ειδικά μηχανήματα, και να εναποθέτουμε τα πριονίδια στον ελαιώνα. Κάτι τέτοιο έχει ευεργετικές επιδράσεις, καθώς έχει υπολογιστεί ότι για κάθε 1000 kg κλαδιών με υγρασία 50% που ενσωματώνονται στο έδαφος, προστίθενται σε αυτό 4kg αζώτου, 0,5kg φωσφόρου, 4kg καλίου, 5kg ασβεστίου και 1kg µαγνησίου (Amirante et al., 2002). Αποφεύγεται έτσι η ανάγκη επιπλέον προσθήκης χημικών λιπασμάτων. Έχουμε δηλαδή τις ελάχιστες δυνατές εισροές και εκροές και προωθούμε την ανακύκλωση των στοιχείων εντός του ελαιώνα. Υπάρχουν βέβαια περιπτώσεις που τα κομμένα κλαδιά πρέπει άμεσα να απομακρυνθούν από έναν ελαιώνα, σε περίπτωση προσβολής από κάποια ασθένεια ή εχθρό.

Η εταιρία STIHL διαθέτει μια σειρά βενζινοκίνητων τεμαχιστών κλαδιών, οι οποίοι με ένα μικρό κόστος θα σας βοηθήσουν στην προσπάθεια αυτή. Όταν πρόκειται για επεξεργασία μεγάλων ποσοτήτων κομμένου υλικού χωρίς ταυτόχρονα να υπάρχει ανάγκη για ηλεκτρική σύνδεση, οι ιδιαίτερα δυνατοί βενζινοκινητήρες της STIHL είναι οι πιο κατάλληλοι και για μεγάλα και χοντρά κλαδιά όπως της ελιάς. Το ειδικό σύστημα μαχαιριών τύπου σάντουιτς στον τεμαχιστή STIHL GH 460 αποκόπτει το υλικό με ελάχιστους κραδασμούς. Οι πρόσθετες λεπίδες τεμαχίζουν τέλεια το υλικό και διασφαλίζουν ότι ο θάλαμος τεμαχισμού παραμένει καθαρός. Τα μεγάλα ελαστικά του βελτιώνουν τη συνολική ευελιξία και παρέχουν εύκολη κίνηση για τον βενζινοκίνητο τεμαχιστή STIHL, ενώ το φαρδύ πλαίσιο τροχών εξασφαλίζει σταθερότητα και εύκολη μεταφορά.

Πηγή: wikifarmer.com/el

Αναδημοσίευση : Stihl.gr

Συμβουλές

Σωστό Κλάδεμα Ελιάς – Πότε και πώς γίνεται – Τα πιο συχνά λάθη

Posted on by

Χορηγούμενο άρθρο από την εταιρία STIHL

Η ελιά ήταν ανέκαθεν ένα δέντρο με τεράστια ιστορική αλλά και οικονομική σημασία για τη χώρα μας. Θεωρητικά, μετά από τόσες γενιές ελαιοπαραγωγών που έχουν ζήσει από αυτό το δέντρο, θα έπρεπε να είχαμε εξασκήσει πλήθος εναλλακτικών επιλογών και να είχαμε καταλήξει στο βέλτιστο συνδυασμό καλλιεργητικών τεχνικών. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Η πλειοψηφία των παραγωγών δεν ενεργεί σωστά όσον αφορά την ελιά και δεν βασίζεται σε επιστημονικά στοιχεία συνδυασμένα με τις πρακτικές επιτυχημένων επαγγελματιών. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα μη ορθής καλλιεργητικής πρακτικής που εφαρμόζεται στη ελιά είναι το κλάδεμα.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κατανοήσει ο παραγωγός πριν προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια κλαδέματος, είναι ο λόγος για τον οποίο ένα δέντρο ελιάς πρέπει να κλαδευτεί. Οι κύριοι λόγοι λοιπόν για τους οποίους κλαδεύουμε τις ελιές είναι:

Για να διαμορφώσουμε το σχήμα του δέντρου (κλάδεμα διαμόρφωσης)
Για να ισορροπήσουμε το φορτίο στο φυτό
Για να βοηθήσουμε το δέντρο να παράξει περισσότερο και καλύτερης ποιότητας καρπό
Για να απομακρύνουμε άρρωστα και μη παραγωγικά μέρη από το δέντρο
Για να βελτιώσουμε το αερισμό και το φωτισμό της κόμης
Για να διευκολύνουμε τις καλλιεργητικές πρακτικές (πρωτίστως τη συγκομιδή και δευτερευόντως την εφαρμογή φυτοπροστατευτικών προϊόντων)
Για να ανανεώσουμε, να δώσουμε ξανά ζωή σε γερασμένα δέντρα

Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι δεν κλαδεύονται όλες οι ελιές με τον ίδιο τρόπο. Ακόμα και μέσα στον ίδιο ελαιώνα, είναι πιθανό να μη χρειάζονται όλα τα δέντρα την ίδια μεταχείριση. Το πότε και το πώς θα κλαδέψουμε μια ελιά εξαρτάται κυρίως :

Από την ηλικία του δέντρου. (αλλιώς κλαδεύεται ένα νεαρό δέντρο 6 ετών και αλλιώς δέντρα 70 και 80 ετών)
Από την ποικιλία της ελιάς
Από την περιοχή στην οποία βρίσκεται ο ελαιώνας (τις κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν)
Από τη διάταξη των ελαιόδεντρων στο χωράφι (πόσο κοντά είναι τα δέντρα μεταξύ τους και αν αλληλοεπικαλύπτονται)
Από το αν το χωράφι είναι ποτιστικό ή όχι
Από το εάν το έδαφος στον ελαιώνα είναι γόνιμο ή όχι
Από το ύψος της βροχής που πέφτει στον ελαιώνα
Από την κατάσταση του δέντρου (είναι υγιές, εύρωστο, ζωηρό, ή όχι;)

Υπάρχουν δύο βασικά είδη κλαδέματος, κάθε ένα από τα οποία πραγματοποιείται σε διαφορετικό χρόνο και έχει εντελώς διαφορετικό σκοπό.

Κλάδεμα Διαμόρφωσης

Το κλάδεμα διαμόρφωσης αποτελεί το σύνολο των τομών που γίνονται στο δέντρο, με σκοπό να δημιουργηθεί ένα σχήμα που θα εξυπηρετεί τους στόχους του παραγωγού. Το κλάδεμα αυτό πραγματοποιείται στα πρώτα χρόνια ζωής του δέντρου. Σε αυτό το στάδιο είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι δεν καρατομούμε το δέντρο με αυστηρά κλαδέματα, διότι αυτό θα αντιδράσει καθυστερώντας αρκετά να μπει στην παραγωγική φάση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι καλό να αφήνεται το δέντρο χωρίς καμία ενέργεια έως το δεύτερο ή και τρίτο έτος της ηλικίας του, μέχρι να δημιουργήσει ένα ισχυρό ριζικό σύστημα.

Υπάρχουν πολλά σχήματα διαμόρφωσης, ωστόσο τα πιο διαδεδομένα είναι:

Ελεύθερο Κύπελλο

Αυτό είναι ίσως το πιο διαδεδομένο σύστημα διαμόρφωσης σε πολλές ελαιοπαραγωγικές περιοχές της Ελλάδας. Ουσιαστικά επιλέγονται 2-4 (ανάλογα με την ποικιλία) κλαδιά τα οποία θα αποτελέσουν τους βασικούς βραχίονες του δέντρου. Ο κάθε βραχίονας ιδανικά θα πρέπει να έχει περί τα 10 εκατοστά υψομετρική διαφορά από τον άλλο. Στη συνέχεια για κάθε κύριο βραχίονα επιλέγονται 2 δευτερεύοντες έτσι ώστε να έχουμε τελικά 6-8 δευτερεύοντες.

Το σχήμα αυτό προσφέρει αρκετά πλεονεκτήματα καθώς επιτρέπει στο φως και τον αέρα να διεισδύσει στο εσωτερικό του δέντρου με άνεση.

Χαμηλά σχήματα διαμόρφωσης

Τα χαμηλά σχήματα παρουσιάζουν αρκετά σημαντικά πλεονεκτήματα ώς προς το χρόνο ένταξης του δέντρου σε καρποφορία, ο οποίος είναι σύντομος, καθώς και ως προς και στην αυξημένη παραγωγή καρπού. Επιπλέον, η συγκομιδή γίνεται γρήγορα και εύκολα μειώνοντας το κόστος για τον παραγωγό. Ωστόσο, μειονεκτούν έναντι των πιο υψηλών σχημάτων ως προς την ευχέρεια των μηχανικών επεμβάσεων και της συλλογής καρπού από το έδαφος.

Χαμηλό κύπελλο

Σε αυτό το σχήμα η διακλάδωση του κορμού ξεκινά χαμηλά, στα 30-40 εκ από το έδαφος. Επιλέγονται 2-3 (ανάλογα με την ποικιλία) κλαδιά τα οποία θα αποτελέσουν τους βασικούς βραχίονες του δέντρου. Στη συνέχεια για κάθε κύριο βραχίονα επιλέγονται 2 δευτερεύοντες.

Θάμνος

Το σχήμα αυτό δημιουργείται ως εξής: Τα πρώτα 5-6 χρόνια δεν γίνεται καμία επέμβαση στο δέντρο. Μετά από αυτό το διάστημα, ο παραγωγός αφαιρεί μόνο τους ασθενικούς ή μη παραγωγικούς κλάδους, και μειώνει το ύψος των κορυφών που υπερβαίνουν τα 3 μέτρα.

Χαμηλό Κυλινδρικό

Σε αυτό το σχήμα διατηρείται ένας κύριος κορμός ο οποίος ξεκινά να διακλαδώνεται αρκετά χαμηλά. Εδώ διατηρούνται 2 εως 5 κύριοι βραχίονες σε γωνία 45 μοίρες με τον κορμό .

Κλάδεμα Καρποφορίας

Ποια είναι τα πιο συχνά λάθη στο κλάδεμα της ελιάς;

Είναι σημαντικό να εντοπίσουμε και να εξαλήψουμε τα λάθη που γίνονται πολύ συχνά στο κλάδεμα.
Εδώ παρουσιάζονται αναλυτικά:

Κλάδεμα παράλληλα με τη συγκομιδή

Το βασικότερο λάθος που γίνεται στην Ελλάδα είναι η συνήθης πρακτική του κλαδέματος παράλληλα με τη συγκομιδή. Όλοι μας έχουμε βρεθεί σε ελαιώνες όπου ο παραγωγός είτε λόγω έλλειψης γνώσης, είτε λόγω της επιθυμίας του να τελειώνει με την ελιά γρήγορα, καρατομεί όποιον κλάδο έχει φορτίο, δηλαδή όποιο κλαδί φαίνεται ότι έχει αρκετές ελιές, έτσι ώστε να το περάσει από το μηχάνημα συλλογής που βρίσκεται στο έδαφος, το οποίο ξεχωρίζει ελιές από φύλλα και σπασμένους βλαστούς. Αυτή η τεχνική είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να κάνει κάποιος σε ένα δέντρο ελιάς. Τα πράγματα είναι πολύ απλα. Ας δούμε το δέντρο σαν ένα εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας. Τα φύλλα του δέντρου συγκεντρώνουν ενέργεια από τον ήλιο με σκοπό το δέντρο να τη μεταφέρει στα μέρη του φυτού που την έχουν ανάγκη. Δύο είναι οι βασικές λειτουργίες στις οποίες χρειάζεται περισσότερη ενέργεια το δέντρο μας. Πρώτον η παραγωγή βλαστών και δεύτερον η παραγωγή καρπών. Οι δύο αυτές λειτουργίες δρουν ανταγωνιστικά, δηλαδή όταν δίνεται ενέργεια για τη μία αφαιρείται ενέργεια από την άλλη. Εμάς μας ενδιαφέρει στην παρούσα φάση το να δώσει το δέντρο την ενέργειά του για την παραγωγή καρπών.

Το δέντρο, όταν τραυματιστεί ή αποκοπεί ένα τμήμα του, ξεκινά άμεσα τη διαδικασία αποκατάστασής του. Όπως είναι λογικό, αυτό για να γίνει χρειάζεται μεγάλα ποσά ενέργειας. Όταν λοιπόν αφαιρούμε ένα μεγάλο κομμάτι, έναν χοντρό κλάδο από το δέντρο, του δίνουμε αμέσως σήμα για να σταματήσει κάθε διαδικασία παραγωγής καρπού και να δώσει την ενέργειά του στην ανανέωση του κλάδου αυτού. Αυτό που κάνει λοιπόν είναι μεταξύ άλλων να δημιουργεί τα λεγόμενα λαίμαργα. Επιπλέον, κατά τη χρονιά που η ελιά είναι φορτωμένη με καρπό, το δέντρο έχει μεταφέρει όλη του την ενέργεια στους καρπούς και έχει καταναλώσει πολύτιμους πόρους για να το κάνει. Μόλις αφαιρεθεί ο καρπός, το δέντρο θα χρησιμοποιήσει τα φύλλα του για να παράξει εκ νέου ενέργεια και να κάνει κι άλλο καρπό το επόμενο έτος. Αν εμείς πάμε και μαζί με τον καρπό του αφαιρέσουμε κλάδους με πλούσιο φύλλωμα, ουσιαστικά του καταστρέφουμε τις μηχανές συλλογής ενέργειας, υποθηκεύοντας την επόμενη χρονιά. Τη λιγοστή ενέργεια που θα παραχθεί από το φύλλωμα που αφήσαμε, το δεντρο θα τη δώσει για να παράξει ξανά τους βλαστούς που του αφαιρέσαμε. Αυτό τι σημαίνει πρακτικά; Την επόμενη χρονιά θα πάρουμε πολύ ή μικρή ή ακόμη και μηδαμινή παραγωγή

Κλάδεμα την εποχή της μεγάλης καρποφορίας

Πότε να κλαδέψω τις Ελιές

Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να ξέρουμε πότε είναι η ιδανική περίοδος για να προχωρήσουμε στο κλάδεμα της ελιας. Εμείς θα αναλύσουμε και τις συνήθεις πρακτικές που γίνονται από τους περισσότερους, αλλά και το πότε πραγματικά πρέπει να γίνεται.

Τι γίνεται στην πράξη

Από την έρευνα που πραγματοποίησε η συντακτική ομάδα του Wikifarmer, συνάγονται τα εξής: Σε αρκετές περιπτώσεις, ο ελαιοκαλλιεργητής διαμένει σε κάποιο αστικό κέντρο και μεταβαίνει κατά την περίοδο συγκομιδής στον τόπο που βρίσκεται ο ελαιώνας. Εκεί, με αγωνία προσπαθεί να βρει ένα συνεργείο έτσι ώστε να συγκομίσει αλλά και να κλαδέψει ταυτόχρονα τις ελιές. Θέλει να τελειώνει και τις δύο αυτές καλλιεργητικές διεργασίες (συγκομιδή και κλάδεμα) με τα λιγότερα δυνατά μεροκάματα και στο μικρότερο δυνατό χρόνο, καθώς τον περιμένουν επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις στην πόλη. Στην περίπτωση αυτή, κλαδεύει μαζί με τη συγκομιδή (Οκτώβριο-Δεκέμβριο στις περισσότερες περιπτώσεις), που όπως έχουμε εξηγήσει δεν ενδείκνυται.

Η δεύτερη κατηγορία ελαιοκαλλιεργητών είναι full time αγρότες και διαμένουν συνήθως κοντά στον τόπο του ελαιώνα. Στην περίπτωση αυτή, βλέπουμε ότι η περίοδος κλαδέματος διαφέρει σε σχέση με τους “part time” καλλιεργητές και πολλές φορές συμπίπτει με αυτό που είναι επιστημονικά σωστό. Ας δούμε κάποια παραδείγματα:

Στην Αταλάντη Φθιώτιδας, ελιές ποικιλίας Καλαμών (βρώσιμες) κλαδεύονται τέλη Ιανουαρίου με αρχές Φεβρουαρίου σε σχήμα κύπελλο με ποδιές. Τον Ιούλιο ακολουθεί καθάρισμα λαίμαργων και σε περίπτωση μεγάλης καρπόδεσης καθαρίζονται και ποδιές για να επιτευχθεί μεγαλύτερο μέγεθος καρπού.

Στην Ανατολική Λάρισα, ποικιλίες Κορωνέικη και Μεγάρων ηλικίας 9 και 10 ετών κλαδεύονται Μάρτιο-Απρίλιο σε σχήμα κυπέλλου, αφήνονται ποδιές, διατηρείται χαμηλό ύψος, ενώ αφαιρούνται λαίμαργοι και εσωτερικά κλαδιά που εμποδίζουν. Στις Κορωνέικες, γίνεται μια επέμβαση πάλι τον Ιούνιο αφαιρώντας την υπερβολική βλάστηση. Στο τέλος, ο καλλιεργητής ψεκάζει με χαλκούχο σκεύασμα και βάφει τις μεγάλες τομές.

Στο Ηράκλειο αλλά και στα Χανιά της Κρήτης, το κλάδεμα των επαγγελματιών λαμβάνει χώρα από τον Ιανουάριο έως το Μάρτιο. Μάλιστα, αρκετοί καλλιεργητές στην Κρήτη δήλωσαν ότι όσο πιο κοντά στον Ιανουάριο τόσο το καλύτερο.

Στο νομό Αρκαδίας, ποικιλίες Μεγαρίτικη και Κορωνέικη κλαδεύονται Μάρτιο, με αφαίρεση λαίμαργων κατά τον Ιούλιο και Αύγουστο. Στον Πύργο της Ηλείας, από την έρευνά μας, το κλάδεμα από επαγγελματίες καλλιεργητές λαμβάνει χώρα περίπου μέσα Μαρτίου. Στην περιοχή της Αττικής, στις περισσότερες περιπτώσεις λαμβάνει χώρα από μέσα Ιανουαρίου μέχρι μέσα Φεβρουαρίου εννοείται σε μη βροχερές ημέρες.

Τι ισχύει τελικά;

Να Κλαδεύω Κάθε Χρόνο;

Πώς να Κλαδέψω τις Ελιές;

Δεν είναι όλοι οι ελαιώνες ίδιοι, ούτε όλα τα δέντρα μεγαλώνουν κάτω από τις ίδιες συνθήκες. Γι’ αυτό είναι λογικό να χρειάζονται διαφορετικούς χειρισμούς.

Σε ποτιστικούς και γόνιμους ελαιώνες

Σε ποτιστικούς και γόνιμους ελαιώνες, τα δέντρα είναι κατά κανόνα αρκετά ζωηρά επειδή υπάρχει επάρκεια θρεπτικών στοιχείων και νερού τόσο για την υπάρχουσα καρποφορία, όσο και για τη δημιουργία της νέας καρποφόρας βλάστησης. Έτσι είναι εφικτό να παράγεται συνεχώς νέα βλάστηση παράλληλα με την παραγωγή καρπού. Γι αυτό το λόγο αρκετοί παραγωγοί πραγματοποιούν ένα ελαφρύ κλάδεμα για να εμποδίσουν τα δέντρα να ξεφύγουν σε μέγεθος. Επίσης πραγματοποιούν κλαδοκάθαρο τη χρονιά με υπερ-καρποφορία, με σκοπό να επιτευχθεί καλύτερος αερισμός και φωτισμός της κόμης. Πιθανόν να χρειάζεται αραίωση της παραγωγής κυρίως στις επιτραπέζιες ποικιλίες με σκοπό την παραγωγή λιγότερου αλλά μεγαλύτερου σε μέγεθος καρπού. Αραίωση καρπών είναι η τεχνική μέσω της οποίας αφαιρούμε κάποιους υπανάπτυκτους ή κακοσχηματισμένους καρπούς αρκετά νωρίς, έτσι ώστε να ενθαρρύνουμε το δέντρο να αφιερώσει τους πόρους σε λιγότερους αλλά μεγαλύτερους καρπούς στη συνέχεια. Σε αρκετά καρποφόρα δέντρα πραγματοποιείται η τακτική της αραίωσης, βέβαια συμβαίνει με πολύ μεγαλύτερη συχνότητα σε δέντρα όπως μηλιά και αχλαδιά, και πολύ λιγότερο στην ελιά.

Είναι καλό να μην πραγματοποιούμε αυστηρά κλαδέματα σε τέτοια ελαιόδεντρα γιατί το δέντρο θα δώσει πολλαπλούς λαίμαργους τους οποίους δεν θα μπορούμε να διαχειριστούμε, με αποτέλεσμα μείωση της παραγωγής.

Μέθοδοι κλαδέματος

Τα κλαδιά που αφαιρούνται είναι:

Ξερά, άρρωστα κλαδιά
Κλαδιά που φύονται μαζί από το ίδιο μέρος (πχ αν έχει τρία αφαιρούμε το ένα)
Κλαδιά που μεγαλώνουν προς το εσωτερικό του δέντρου μειώνοντας τον αερισμό και το φωτισμό του δέντρου, αυξάνοντας τον κίνδυνο μυκητολογικών μολύνσεων αλλά και μειώνοντας την παραγωγή. Αξίζει να σημειωθεί ότι το δέντρο έχει τη φυσική τάση να ξηράνει μόνο του αυτούς τους κλάδους, καθώς δεν φωτοσυνθέτουν επαρκώς λόγω της μη επαφής τους με τον ήλιο, αλλά παράλληλα καταναλώνουν ενέργεια για να παραμείνουν ζωντανοί. Μέχρι να ξηρανθούν ωστόσο έχουν καταναλώσει αρκετή ενέργεια, γι’ αυτό επεμβαίνουμε εμείς πριν προλάβουν να κάνουν αρκετή ζημιά.
Σε περίπτωση που οι αποστάσεις φύτευσης είναι πολύ κοντινές και τα δέντρα αλληλοσκιάζονται, αφαιρούνται ορισμένοι βλαστοί που δημιουργούν πρόβλημα. Αν αφήσουμε τα δέντρα να σκιάζονται, τότε η δυνητικά καρποφόρα βλάστηση στις πλευρές που σκιάζονται, θα ξεραθεί.
Καχεκτικοί μη παραγωγικοί κλαδοι. Γενικά η βλάστηση στα κλαδιά θα πρέπει να είναι 5-15 εκατοστά τουλάχιστον. Αν είναι μικρότερη, τότε πιθανότατα δεν πρόκειται να δώσει καρπό, άρα δε μας χρειάζεται.
Κατά το κλάδεμα των ποδιών του ελαιόδεντρου, το δέντρο πολλές φορές μας δείχνει μόνο του τι πρέπει να κλαδευτεί. Η ελιά προσπαθεί να σπρώξει τους βλαστούς που καρποφόρησαν ήδη προς το εσωτερικό του δεντρου με σκοπό να έρθουν σε φωτιζόμενη από το ήλιο θέση οι νέοι καρποφόροι. Δημιουργεί έτσι περιφερειακά βλαστούς εξωτερικά που μοιάζουν με δρεπάνια, αυτό που οι παραγωγοί αποκαλούν ποδιές. Στην περίπτωση αυτή συνίσταται η αφαίρεση των εξαντλημένων και όσων είναι πολύ χαμηλά ή/και αγγίζουν το έδαφος.

Οι τομές του κλαδέματος δεν πρέπει να είναι μεγάλες. Σε περίπτωση όμως που αναγκαστούμε να πραγματοποιήσουμε μεγάλες τομές, πάντα επαλείφουμε τις τομές με ειδική αλοιφή, ενώ καλό θα ήταν μετά το κλάδεμα να γίνεται ψεκασμός με χαλκούχο σκεύασμα για την προστασία του δέντρου (συμβουλευτείτε τον τοπικό σας αδειούχο γεωπόνο). Είναι πολύ σημαντικό όλα τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται να απολυμαίνονται αν είναι δυνατόν και μετά από κάθε δέντρο, ώστε να μη μεταδοθεί κάποια ασθένεια από το ένα δέντρο στον άλλο. Επιπλέον, οι τομές θα πρέπει να γίνονται υπό γωνία, έτσι ώστε να απομακρύνονται τα υγρά, και αρκετά κοντά (όχι κολλητά) στο σημείο ένωσης με τον πλευρικό κλάδο. Η επούλωση των πληγών μπορεί να καθυστερήσει εάν η τομή γίνει πολύ κοντά ή πολύ μακριά από τον κύριο άξονα. Η καθυστέρηση αυτή αυξάνει το ρίσκο μόλυνσης από παράσιτα και ασθένειες καταστροφικές για το φυτό.

Δεν θα πρέπει να αφήνουμε ακλάδευτα τα δέντρα μας για πάνω από τρία χρόνια. Ο μη περιορισμός της βλάστησης θα έχει ως αποτέλεσμα την ανεξέλεγκτη κατακόρυφη ανάπτυξη του δεντρου, πράγμα που θα μας δυσκολέψει πολύ στη συγκομιδή. Επιπλέον, το δέντρο θα προσπαθεί να θρέψει την μεγάλη του βλάστηση μειώνοντας την παραγωγή. Τέλος, είναι πιθανό να έχουμε έξαρση μυκητολογικών ασθενειών λόγω μη σωστού αερισμού του δέντρου. Αν το δέντρο μεγαλώσει πολύ τότε τα πράγματα είναι αρκετά δύσκολα ως προς την επαναφορά του.

Γενικά, αν κάποιος παραγωγός είναι μπερδεμένος σχετικά με το κλάδεμα της ελιάς υπάρχουν κάποιοι απλοί κανόνες που μπορεί να ακολουθήσει.

Αν δε ξέρουμε πόσο να αφαιρέσουμε, καλό είναι να αφαιρέσουμε πάντα λίγο.
Αν δεν μπορούμε να περιγράψουμε το λόγο για τον οποίο θέλουμε να αφαιρέσουμε έναν κλάδο, τότε καλύτερα να μη τον αφαιρέσουμε καθόλου
Δεν είναι απαραίτητο όλα τα δέντρα στον ελαιώνα να κλαδεύονται κάθε χρόνο.
Το κλάδεμα πρέπει να προσαρμόζεται στην ηλικία και την ποικιλία του δέντρου.
Ένας από τους βασικούς στόχους θα πρέπει να είναι η εξομάλυνση του φορτίου στους βραχίονες (το δέντρο πρέπει να είναι ομοιόμορφο)
Δεν πρέπει να αφήσουμε ακλάδευτα τα δέντρα για πάνω από τρία χρόνια
Δεν κλαδεύουμε μαζί με τη συγκομιδή
Οι αρχές της άνοιξης είναι η πιο ασφαλής επιλογή όσον αφορά την εποχή κλαδέματος.

Με τι Εργαλεία να Κλαδέψω;

Όσον αφορά το κλάδεμα διαμόρφωσης, κατά τα πρώτα δηλαδή χρόνια χρόνια του δέντρου, χρησιμοποιούνται ειδικά ψαλίδια.

Όσον αφορά το κλάδεμα καρποφορίας, χρησιμοποιούνται κατά κόρον αλυσοπρίονα, είτε βενζινοκίνητα είτε ηλεκτρικά. Επίσης, όλοι οι εμπλεκόμενοι στο κλάδεμα της ελιάς κρατούν μαζί τους μικρά εργαλεία, για τις λεπτές επεμβάσεις που δεν επιδέχονται αλυσοπρίονο. Το επαναφορτιζόμενο κλαδευτήρι ASA 85 με τεράστια δύναμη κοπής είναι ένα ισχυρό και αξιόπιστο εργαλείο με περίβλημα αλουμινίου, εργονομικές λαβές ρυθμιζόμενο άνοιγμα λεπίδας και μοχλό πολλαπλών λειτουργιών.

Ο ελαιοκαλλιεργητής πρέπει να λάβει υπόψη του τη μορφολογία και τις ανάγκες των δέντρων, καθώς και περιβαλλοντικές επιπτώσεις που θα έχει η επιλογή του εκάστοτε αλυσοπρίονου. Κατ’ αρχάς, τα σύγχρονα αλυσοπρίονα είναι καλό να ζυγίζουν όσο το δυνατόν λιγότερο, καθώς τα βαριά μηχανήματα αυξάνουν κατά πολύ τον κίνδυνο ατυχήματος, ιδιαίτερα κατά τη στιγμή που ο κλαδευτής βρίσκεται πάνω σε σκάλα. Επίσης, τα σύγχρονα αλυσοπρίονα πρέπει να εκπέμπουν όσο το δυνατόν λιγότερους ρύπους. Το νέο MS 150 TC-E της STIHL, με βάρος μόλις 2,6 kg και 1,3 Hp, αποτελεί την ιδανική λύση για το κλάδεμα της ελιάς. Διαθέτει σύστημα εύκολης εκκίνησης ErgoStart, αλυσίδα 1/4 » Picco με εξαιρετική απόδοση κοπής, επαγγελματικό αντιδονητικό σύστημα και κινητήρα 2-ΜΙΧ με 20% λιγότερη κατανάλωση καυσίμου και 70 % λιγότερη εκπομπή καυσαερίων σε σύγκριση με τους δίχρονους κινητήρες χωρίς τεχνολογία 2-MIX. Για τους ελαιοκαλλιεργητές που έχουν περιορισμένο αριθμό δέντρων και κλαδεύουν μόνοι τους χωρίς βοήθεια από εξειδικευμένο συνεργείο, η σειρά επαναφορτιζόμενων αλυσοπρίονων MSA της STIHL μοιάζει η καλύτερη επιλογή. Τα μηχανήματα αυτά είναι αθόρυβα, δυνατά, αποτελεσματικά και είναι ιδανικά για όσους θέλουν να δουλεύουν αποδοτικά, με ησυχία και χωρίς ρύπους.

Πηγή: wikifarmer.com/el

https://www.stihl.gr/Olivetree-pruning.aspx

Συμβουλές

ΠΩΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΤΕ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΑΛΥΣΟΠΡΙΟΝΟ

Posted on by

ΤΟ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΑΛΥΣΟΠΡΙΟΝΟ STIHL ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΑΣ

Η επιλογή του καλύτερου αλυσοπρίονου είναι μια μεγάλη απόφαση και υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να λάβετε υπόψη. Καταλαβαίνουμε επίσης ότι τα αλυσοπρίονα μπορεί να είναι τρομακτικά αν δεν έχετε χρησιμοποιήσει ποτέ ένα πριν, πόσο μάλλον να το έχετε. Η γκάμα μας περιλαμβάνει μοντέλα βενζίνης, μπαταριών και ηλεκτρικών. Διαθέτουμε μικρά αλυσοπρίονα για εργασίες γύρω από τον κήπο μέχρι τα μεγάλα πριόνια που χρησιμοποιούνται από επαγγελματίες στο δάσος.

Με τόσες πολλές επιλογές, πώς επιλέγετε; Ως ο Νο. 1 κατασκευαστής Αλυσοπρίονων βενζίνης στον κόσμο, η STIHL γνωρίζει ένα ή δύο πράγματα για τα Αλυσοπρίονα, γι’ αυτό ανατρέξτε στον παρακάτω οδηγό αγοράς αλυσοπρίονων.

ΓΙΑ ΠΟΣΟ ΧΡΟΝΟ ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΤΕ ΤΟ ΑΛΥΣΟΠΡΙΟΝΟ;

Θα χρησιμοποιείτε το αλυσοπρίονο σας όλη μέρα κάθε μέρα; Ή μόνο μία ή δύο φορές το χρόνο; Τα αλυσοπρίονα που είναι σχεδιασμένα να χρησιμοποιούνται για μεγάλη διάρκεια έχουν εξαρτήματα υψηλότερης ποιότητας και ως εκ τούτου κοστίζουν περισσότερο, μπορεί επίσης να είναι βαρύτερα. Εάν πρόκειται να χρησιμοποιείτε μόνο το πριόνι σας μερικές φορές το χρόνο για το κόψιμο των κλαδιών και τις εργασίες γενικού καθαρισμού, ένα αλυσοπρίονο οικιακού χρήστη θα είναι αρκετό. Ωστόσο, εάν χρησιμοποιείτε το αλυσοπρίονο σας τακτικά για μεγάλες διάρκειες, θα εκτιμήσετε την πρόσθετη ισχύ και τα χαρακτηριστικά των αλυσοπρίονων.

ΤΙ ΘΑ ΚΟΨΕΙΣ;

Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να εξετάσετε είναι τι θα κόψετε. Θα χρησιμοποιηθεί το πριόνι σας για να κλαδέψετε μικρά κλαδιά από μεγαλύτερα δέντρα ή θάμνους; Θα χρησιμοποιηθεί για την πτώση μικρών δέντρων στον κήπο; Ή θα χρησιμοποιηθεί για να πριονίσετε τα δικά σας καυσόξυλα, μετατρέποντας τους μεγαλύτερους κορμούς στο τέλειο μέγεθος για τη φωτιά; Εάν γνωρίζετε ότι πρέπει να περάσετε από μεγαλύτερα κλαδιά ή κορμούς, το καλύτερο αλυσοπρίονο για εσάς μπορεί να είναι ένα με λίγο περισσότερη ισχύ. Αλλά αν η ξυλεία που πριονίζετε είναι μικρότερη, τότε ένα από τα μοντέλα μας με μικρότερο βάρος ή μπαταρία θα είναι ιδανικό. Αν και μπορεί να είναι δελεαστικό να πιστεύετε ότι το μεγαλύτερο είναι καλύτερο, θα σας προτείναμε πάντα να χρησιμοποιείτε το ελαφρύτερο πριόνι για τη δουλειά. Ένα πριόνι που είναι άνετο στη χρήση είναι επίσης ασφαλέστερο στη χρήση. Βρείτε ένα καλά ισορροπημένο μηχάνημα με καλή αναλογία ισχύος προς βάρος: αρκετά ελαφρύ για να το χειριστείτε με τη δύναμη να κάνει τη δουλειά. Μια άλλη καλή συμβουλή είναι ότι, αν και δεν είναι τόσο βολικό, ένα μεγαλύτερο πριόνι μπορεί πάντα να χρησιμοποιηθεί για μικρότερες εργασίες, αλλά δεν είναι δυνατό να χρησιμοποιήσετε ένα μικρό αλυσοπρίονο για να κόψετε μεγάλους κορμούς, γι’ αυτό πάντα επιλέγετε το αλυσοπρίονο σας με βάση τις μεγαλύτερες εργασίες που είναι πιθανό να κάνετε κάνω.

ΚΟΣΤΟΣ

Τι μπορείτε να αντέξετε οικονομικά; Σκεφτείτε τη διάρκεια ζωής που θέλετε από το αλυσοπρίονο σας και θυμηθείτε, «ό,τι πληρώνετε παίρνεις». Η ερώτηση που πρέπει να αναρωτηθείτε είναι «πόσο συχνά θα το χρησιμοποιώ»; Εάν θα χρησιμοποιείτε το πριόνι τακτικά, τότε θα πρέπει να σκεφτείτε να αγοράσετε ένα πιο στιβαρό μοντέλο. Εάν χρησιμοποιείτε το πριόνι μόνο περιστασιακά, συνιστούμε να αγοράσετε το αρχικό μοντέλο της κατηγορίας ισχύος που χρειάζεστε.

ΔΥΝΑΜΗ

Το μεγαλύτερο ξύλο χρειάζεται μεγαλύτερη λάμα και αλυσίδα και επομένως περισσότερη δύναμη για να ανταπεξέλθει. Τα αλυσοπρίονα STIHL προδιαγράφονται πάντα με την ιδανική ισχύ για τη λάμα που είναι στάνταρ όταν αγοράζετε το πριόνι. Λάβετε υπόψη το μήκος της λάμας που χρειάζεστε ως οδηγό, αλλά να έχετε υπόψη σας ότι όσο μεγαλύτερη είναι η λάμα , τόσο πιο βαρύ και δυσκίνητο είναι ο χειρισμός του πριονιού.

ΒΑΡΟΣ

Ένα βαρύ αλυσοπρίονο μπορεί να έχει περισσότερη ισχύ, αλλά μπορεί επίσης να είναι πιο κουραστικό να το δουλεύεις. Η ασφαλής λειτουργία του πριονιού απαιτεί να μπορείτε να το κρατάτε με σιγουριά για όλη τη διάρκεια της εργασίας σας.

ΑΛΥΣΟΠΡΙΟΝΙΑ ΜΠΑΤΑΡΙΑΣ STIHL

Τα αλυσοπρίονα μπαταρίας μπαταρίας μας είναι μερικά από τα ελαφρύτερα στη γκάμα μας, χωρίς καύσιμο για ανάμειξη, απλώς πατήστε το κουμπί και φύγετε. Τα αλυσοπρίονα μπαταρίας είναι επίσης πολύ αθόρυβα, τόσο αθόρυβα που δεν χρειάζεται καν να φοράτε ωτοασπίδες και δεν έχουν εξάτμιση.

Τα MSA 120 C-B και MSA 140 C-B αποτελούν μέρος των εργαλείων μπαταριών AK System και είναι ιδανικά για την κοπή κλαδιών ή το πριόνισμα καυσόξυλων. Θα λάβετε περίπου 100 κοψίματα των 10 cm x 10 cm από μία φόρτιση μπαταρίας με αυτά τα πριόνια ανάλογα με την απαλότητα της ξυλείας, θα κάνουν επίσης γρήγορη εργασία κλαδέματος χοντρού φράκτες και κλαδιών διαμέτρου έως 30 cm. Και τα δύο περιλαμβάνουν τη δυνατότητα γρήγορης τάνυσης αλυσίδας STIHL, ώστε να μπορείτε να σφίξετε την αλυσίδα χωρίς εργαλεία. Οι μπαταρίες και στα δύο αυτά πριόνια είναι εναλλάξιμες μεταξύ των άλλων εργαλείων του συστήματος AK, ώστε να μπορείτε να τοποθετήσετε την μπαταρία κατευθείαν σε φυσητήρα, κουρευτικό γραμμής, χορτοκοπτικό ή κουρευτικό φράχτη όταν τελειώσετε.

Εάν πρέπει να κόψετε μεγαλύτερα κούτσουρα και κλαδιά ή ακόμα και μικρά δέντρα, τότε το MSA 161 T, το MSA 200 CB και το MSA 220 είναι εξαιρετικές επιλογές, μέρος του συστήματος AP, μαζί με περισσότερα από 25 άλλα εργαλεία που τροφοδοτούνται με μπαταρία, αυτά τα τρία πριόνια προσφέρουν περισσότερη ισχύ από τη σειρά AK. Το MSA 161 T είναι επίσης ένα πριόνι με κορυφαία λαβή και μια εξαιρετική επιλογή για δενδροκόμους που εργάζονται σε ευαίσθητες τοποθεσίες στο θόρυβο.

Το MSA 220 είναι ένα επαγγελματικό αλυσοπρίονο μπαταρίας, όταν χρησιμοποιείται με την μπαταρία AP 300 S προσφέρει απόδοση που ταιριάζει με τα υψηλά επίπεδα της γκάμας βενζίνης μας, αυτή είναι μια πολύ δημοφιλής επιλογή για αγρότες και ξιφομάχους.

Όλα αυτά τα πριόνια έχουν χαμηλούς κραδασμούς και μηδενικές εκπομπές ρύπων. Είναι εύκολο στην εκκίνηση και τη χρήση τους για όσους δεν έχουν αυτοπεποίθηση στο χειρισμό μιας βενζινομηχανής, χωρίς να χρειάζεται να προαναμιγνύετε καύσιμο και χωρίς κίνδυνο αλλοίωσης του καυσίμου στο μηχάνημά σας, εάν το χρησιμοποιείτε μόνο περιστασιακά. Θα χρειαστεί να συμπληρώσετε το λάδι της αλυσίδας, αλλά το σύστημα λίπανσης αλυσίδας Ematic της STIHL παρέχει μέγιστη λίπανση, μεγαλύτερη φθορά και λιγότερη κατανάλωση λαδιού από τις συμβατικές μεθόδους λίπανσης αλυσίδας. Η διαφανής δεξαμενή λαδιού σημαίνει επίσης ότι μπορείτε να δείτε εύκολα πότε πρέπει να συμπληρώσετε. Γενικά συνιστούμε να συμπληρώνετε λάδι όταν αλλάζετε ή επαναφορτίζετε την μπαταρία.

Η αρνητική πλευρά της εργασίας με αλυσοπρίονα μπαταρίας είναι ο περιορισμός της ισχύος σε σχέση με τα πριόνια μεγαλύτερης χωρητικότητας. Εάν ένα μικρό έως μεσαίο αλυσοπρίονο είναι το μόνο που χρειάζεστε, τότε αυτό δεν είναι πρόβλημα. Εάν σκοπεύετε να εργαστείτε για μεγάλα χρονικά διαστήματα, είναι καλή ιδέα να έχετε περισσότερες από μία μπαταρίες.

ΑΛΥΣΟΠΡΙΟΝΙΑ ΒΕΝΖΙΝΗΣ STIHL

Τα αλυσοπρίονα βενζίνης είναι η καλύτερη επιλογή εάν θέλετε να εργαστείτε για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μακριά από μια πηγή ενέργειας, καθώς μπορείτε να πάρετε καύσιμο μαζί σας και να το ανακατέψετε εν κινήσει! Με βάση την τρέχουσα ικανότητα της μπαταρίας, η βενζίνη προσφέρει επίσης ένα ευρύτερο φάσμα επιλογών ισχύος (ιδιαίτερα υψηλότερη ισχύς / μεγαλύτερα πριόνια). Η αρνητική πλευρά της βενζίνης είναι οι υψηλότερες απαιτήσεις συντήρησης και η ανάγκη ανάμειξης και αποθήκευσης καυσίμου. Επίσης, υπάρχουν ζητήματα θορύβου, καυσαερίων και περιβάλλοντος. Για να λειτουργήσετε το αλυσοπρίονο βενζίνης χρειάζεστε ένα μείγμα βενζίνης και λαδιού κινητήρα για να τροφοδοτήσετε και να λιπάνετε τον κινητήρα. Η συνιστώμενη μίξη είναι 1 μέρος λαδιού κινητήρα με 50 μέρη βενζίνης όταν χρησιμοποιείτε λάδι STIHL HP ή HP Ultra 2-stroke (100ml λάδι έως 5L βενζίνη).

ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΑ ΑΛΥΣΟΠΡΙΟΝΙΑ ΒΕΝΖΙΝΗΣ

Τα αλυσοπρίονα της σειράς αυτής έχουν σχεδιαστεί για τον καθαρισμό του σπιτιού και την κοπή καυσόξυλων στο μέγεθος. Τα αλυσοπρίονα βενζίνης εισαγωγικού επιπέδου όπως τα STIHL MS 170 και MS 180 είναι μια εξαιρετική επιλογή αξίας / χαμηλού κόστους για όσους έχουν μεγαλύτερους κήπους ή κτήματα.

Τα αλυσοπρίονα εισαγωγικού επιπέδου STIHL έχουν πολλά από τα ίδια σχεδιαστικά χαρακτηριστικά με τα επαγγελματικά πριόνια STIHL που χρησιμοποιούνται από υλοτόμους, όπως:

Αντικραδασμικό σύστημα

Οι κραδασμοί από τα ηλεκτρικά εργαλεία μπορεί να οδηγήσουν σε αρνητικές επιπτώσεις στα αιμοφόρα αγγεία. Η STIHL έχει αναπτύξει ένα σύστημα ελαχιστοποίησης των επιπέδων. Αυτό βοηθά επίσης στη μείωση της κόπωσης του χειριστή και παρέχει μια πιο άνετη εμπειρία εργασίας.

Ενας κύριος μοχλός ελέγχου

Όλες οι σημαντικές λειτουργίες εκκίνησης, τσοκ, γκαζιού και διακοπής εκτελούνται μέσω ενός μόνο μοχλού.

Μέγιστη λίπανση με αποτέλεσμα να χρειάζεται περισσότερος χρόνος μεταξύ αλλαγών λάμας και αλυσίδας και λιγότερη κατανάλωση λαδιού.

ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ STIHL

Για όσους από εσάς θέλετε το αλυσοπρίονο σας να δουλεύει λίγο πιο σκληρά για εσάς, καθώς προχωράτε στη γκάμα μας, τα μοντέλα περιλαμβάνουν πρόσθετες λειτουργίες, αυτές μερικές φορές υποδεικνύονται με τα γράμματα στο τέλος των ονομάτων των μοντέλων. Ακολουθεί ένας γρήγορος οδηγός για μερικές από αυτές τις δυνατότητες:

C = Comfort

Αυτό θα το δείτε στο τέλος ενός ονόματος μοντέλου (για παράδειγμα, στο MS 181 C-BE) που υποδηλώνει ότι το πριόνι είναι μοντέλο Comfort. Αυτό σημαίνει ότι το αλυσοπρίονο έχει πρόσθετα χαρακτηριστικά σχεδιασμένα για να το κάνουν πιο άνετο στη χρήση.

E = ErgoStart & Primer

Η καινοτόμος τεχνολογία της STIHL που έχει σχεδιαστεί για να διευκολύνει την εκκίνηση ενός πριονιού βενζίνης. Το μυστικό είναι ένα πρόσθετο ελατήριο μεταξύ του στροφαλοφόρου άξονα και του ρότορα του σχοινιού εκκίνησης και επίσης όταν πατάτε τη φούσκα βενζινης μια μικρή αντλία καυσίμου μεταφέρει καύσιμο στο καρμπυρατέρ. Ως αποτέλεσμα, το μηχάνημα είναι πιο εύκολο να ξεκινήσει.

B = Γρήγορη τάνυση αλυσίδας

Διευκολύνει πολύ το τέντωμα της αλυσίδας. Απλώς απελευθερώστε το κάλυμμα του γραναζιού και γυρίστε τον αντίχειρα για να ρυθμίσετε τη βέλτιστη τάση. Ποτέ δεν πρέπει να χειρίζεστε ένα πριόνι με χαλαρή αλυσίδα, ωστόσο, δεν χρειάζονται εργαλεία για να σφίξετε την αλυσίδα σε οποιοδήποτε από τα πριόνια με ένα B στο όνομα του μοντέλου τους, ώστε να μην είναι ευκολότερο να διασφαλιστεί η ασφαλής εργασία.

Τέντωμα πλευρικής αλυσίδας

Υπάρχει μια βίδα τάνυσης στο πλάι του αλυσοπρίονου μέσα από το κάλυμμα του γραναζιού. Αυτό είναι εύκολο στη χρήση και αφαιρεί την ανάγκη επαφής με την κοφτερή αλυσίδα του πριονιού.

2 mix κινητήρας

Μοντέρνος, δυνατός και οικονομικός κινητήρας. Παρέχει εξοικονόμηση καυσίμου και μειωμένες εκπομπές ρύπων.

Εύκολο άνοιγμα δεξαμενών καυσίμου και λαδιού

Οι ειδικές τάπες στις δεξαμενές καυσίμου και λαδιού επιτρέπουν το εύκολο άνοιγμα και τον ανεφοδιασμό με καύσιμο.

Συμβουλές

Κλάδεμα Αποκατάστασης Ελιάς από Παγετό ή Πυρκαγιά

Posted on by

Αξιολόγηση και κλάδεμα αποκατάστασης παγετόπληκτων και πυρόπληκτων ελαιόδεντρων

Η κλιματική αλλαγή με την συχνότερη εμφάνιση ακραίων καιρικών φαινομένων θέτει συνεχείς νέες δυσκολίες στους ελαιοπαραγωγούς. Τα ανοιξιάτικα κύματα παγετού των τελευταίων ετών και οι ανεξέλεγκτες αγροδασικές πυρκαγιές έχουν πλήξει σε μεγάλο βαθμό τα ελαιόδεντρα σε Μεσόγειο, Αυστραλία και Καλιφόρνια, δημιουργώντας την ανάγκη για εφαρμογή αποτελεσματικών μέτρων αποκατάστασης. Και στις δύο περιπτώσεις, οι ελαιοπαραγωγοί θα πρέπει να γνωρίζουν τις αντοχές των δέντρων τους, να είναι σε θέση να αξιολογήσουν το μέγεθος της ζημιάς και να μπορούν να εφαρμόσουν τα κατάλληλα κλαδέματα ανά περίπτωση ώστε να βοηθήσουν τα δέντρα τους να αναγεννηθούν.

Αξιολόγηση της ζημιάς στα ελαιόδεντρα μετά από παγετό

Παρ’ ότι η ελιά θεωρείται ίσως το πιο ανθεκτικό στον παγετό υποτροπικό οπωροφόρο δέντρο, δεν είναι απρόσβλητη σε ακραίες θερμοκρασίες χαμηλότερες του μηδενός. Συγκεκριμένα, οι όψιμοι ανοιξιάτικοι ή/και οι πολύ πρώιμοι φθινοπωρινοί παγετοί είναι ιδιαίτερα καταστροφικοί, καθώς «χτυπούν» το δέντρο σε ευαίσθητα στάδια. Οι καρποί, οι ανθοφόροι οφθαλμοί και οι νεαροί βλαστοί είναι τα πιο ευαίσθητα μέρη του δέντρου. Αρκούν θερμοκρασίες χαμηλότερες των -2 και -4 βαθμών Κελσίου για να τα ζημιώσουν (1,2). Οι μεγάλοι βλαστοί, οι βραχίονες, ο κορμός και η ρίζα είναι τα πιο ανθεκτικά μέρη του δέντρου, καθώς απαιτούνται θερμοκρασίες χαμηλότερες των -7 και -10 βαθμών Κελσίου για να τα βλάψουν. Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι τα όρια αυτά διαφέρουν ανά ποικιλία. Επιπροσθέτως, σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια (3) το μέγεθος των ζημιών από τις χαμηλές θερμοκρασίες επηρεάζεται και από άλλους παράγοντες όπως:

Η ηλικία και η φυσιολογική κατάσταση του δέντρου
Ο ρυθμός πτώσης της θερμοκρασίας και η διάρκεια του παγετού
Ο χρόνος και η αυστηρότητα του κλαδέματος καρποφορίας
Το μέγεθος παραγωγής του προηγούμενου έτους
Ο χρόνος και η ποσότητα αζωτούχου λίπανσης και ποτίσματος
Η σύσταση του εδάφους και η παρουσία εδαφοκάλυψης
Η ατμοσφαιρική υγρασία και η ένταση του ανέμου

Τα συμπτώματα που θα εκδηλωθούν και στα οποία θα βασιστεί ο παραγωγός για τον σχεδιασμό των μέτρων διαχείρισης εξαρτώνται από την ένταση του παγετού.

Κλάδεμα αποκατάστασης παγετόπληκτων ελαιόδεντρων

Σε κάθε περίπτωση, ο παραγωγός καλό είναι να περιμένει έως την άνοιξη και την παρέλευση του τελευταίου παγετού για να αρχίσει να κλαδεύει. Εκείνη την περίοδο μάλιστα αναμένεται να φαίνεται και πιο ξεκάθαρα η έκταση του προβλήματος και η αναβλαστική ικανότητα του δέντρου. Αν βιαστεί να κλαδέψει, είναι πιθανό να επιδεινώσει το πρόβλημα. Επιπροσθέτως, το κλάδεμα καρποφορίας συστήνεται να μην πραγματοποιείται μαζί με την συγκομιδή, για να αποφευχθεί η πρόωρη εκβλάστηση των ευαίσθητων στον παγετό τρυφερών βλαστών.

Στην περίπτωση ήπιων παγετών (ξήρανση κορυφών και ελαφρό σχίσιμο φλοιού ετήσιων βλαστών, και μερική πτώση των φύλλων), ο παραγωγός μπορεί να πραγματοποιήσει μεταξύ άλλων, ένα ελαφρύ κλάδεμα την άνοιξη ώστε να απομακρύνει τους ζημιωμένους ιστούς. Καθώς η ζημιά είναι περιορισμένη, τα δέντρα αναμένεται να δώσουν παραγωγή την επόμενη χρονιά (4).

Όσο προχωράει η έκταση της ξήρανσης των κλάδων-βραχιόνων και το σχίσιμο του φλοιού, τόσο πιο δραστικά μέτρα πρέπει να ληφθούν. Όταν οι βραχίονες είναι ανέγγιχτοι και υγιείς, ο παραγωγός θα πρέπει να κλαδέψει του ξεραμένους κλάδους έως το σημείο αναβλάστησης. Τέτοιες ενέργειες αναμένεται να μειώσουν σημαντικά τα βλαστικά μέρη του φυτού και την φυλλική επιφάνεια, κάτι που θα καθυστερήσει και θα μειώσει την παραγωγή καρπών τα επόμενα 1-3 έτη. Σε ακραίες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί να γίνει και καρατόμηση του δέντρου ή ακόμα και ολοκληρωτική εκρίζωσή του.

Αν το δέντρο είναι εμβολιασμένο, η καρατόμηση πρέπει να γίνεται 30-50 εκατοστά πάνω από το σημείο εμβολιασμού ή εναλλακτικά να ξανά-πραγματοποιηθεί ο εμβολιασμός.
Παρ’ ότι το αυστηρό κλάδεμα μετά από μέτριας ή μεγάλης έντασης παγετό θα καθυστερήσει σημαντικά την επάνοδο του δέντρου στην παραγωγική του φάση, οι ελαιοπαραγωγοί θα πρέπει να το δουν και σαν μια ευκαιρία να αναδιαμορφώσουν την σκελετική δομή των δέντρων τους. Η αφαίρεση μεγάλων κλάδων μπορεί να βελτιώσει το αερισμό και την είσοδο του ήλιου στο εσωτερικό της κόμης των δέντρων. Παράλληλα, μπορούμε να “κατεβάσουμε” τα ψηλά δέντρα.

Τέλος, κλάδοι που έχουν σπάσει-λυγίσει από ισχυρούς ανέμους ή/και το βάρος του χιονιού πρέπει να κόβονται δημιουργώντας μια λεία τομή. Μετά από κάθε κλάδεμα, είναι σημαντικό να γίνεται εφαρμογή ψεκασμών με χαλκούχα και προστασία των πληγών-τομών με κατάλληλη αλοιφή επούλωσης. Αν δεν πραγματοποιηθούν τα παραπάνω μέτρα υπάρχει αυξημένος κίνδυνος προσβολών από φυτοπαθογόνους μύκητες και βακτήρια (πχ Pseudomonas savastanoi, καρκίνωση της ελιάς).

Αξιολόγηση της ζημιάς στα ελαιόδεντρα μετά από πυρκαγιά

Πέρα από τους οψιμότερους παγετούς, οι παραγωγοί καλούνται όλο και συχνότερα να διαχειριστούν τις δυσμενείς επιπτώσεις της επέλασης πυρκαγιάς στους ελαιώνες τους. Στην περίπτωση αυτή είτε έχουμε μεγάλης έκτασης πυρκαγιά που κατακαίει μεγάλη έκταση, είτε πρόκειται απλώς για μια τοπική φωτιά που συνήθως ξεσπά από το κάψιμο των υλικών κλαδέματος και καίει μερικά δέντρα. Σε κάθε περίπτωση, η ελιά φημίζεται για να την ικανότητά της να αναγεννάται, όμως θα πρέπει να είμαστε σε θέση να αξιολογήσουμε το βαθμό της ζημιάς που έχει προκληθεί ώστε προβούμε σε κατάλληλα κλαδέματα για να διευκολύνουμε την αποκατάσταση των δέντρων.

Οι παραγωγοί δεν θα πρέπει να “καταδικάσουν” τα δέντρα τους από πολύ νωρίς και μόνο βάση της εξωτερικής τους εικόνας αμέσως μετά την φωτιά. Σύμφωνα με έρευνα (5) τα ελαιόδεντρα μπορούν να ξεκινήσουν να αναβλαστάνουν ακόμα και μόλις δύο εβδομάδες μετά από την πυρκαγιά. Παρ΄όλα αυτά, οι περισσότερες κυβερνήσεις των μεγάλων ελαιοπαραγωγικών χωρών, συστήνουν στους παραγωγούς να μην προβαίνουν σε καμία ενέργεια κλαδέματος πριν την άνοιξη. Δέντρα που δεν καταφέρουν να παράγουν νέα βλάστηση σε κανένα υπέργειο σημείο, έως το τέλος της περιόδου αυτής (7 περίπου μήνες μετά την πυρκαγιά), θα πρέπει να θεωρούνται ολοκληρωτικά κατεστραμμένα και να εκριζώνονται. Τα νεαρά δέντρα λόγω του ότι έχουν μικρότερη διάμετρο κορμού είναι τα πιο ευάλωτα.

Κλάδεμα αποκατάστασης πυρόπληκτων ελαιόδεντρων

Σε γενικές γραμμές, η αναβλάστηση αναμένεται να ξεκινήσει πρώτα από την πιο “δροσερή” πλευρά του δέντρου κατά την διάρκεια της φωτιάς (5). Η νέα βλάστηση θα προκύψει άτακτα από τους επιζήσαντες λανθάνοντες οφθαλμούς. Αν η ζημιά περιορίζεται στο φύλλωμα της κόμης και σε κλαδίσκους, οι παραγωγοί μπορούν να απομακρύνουν τα καμένα μέρη και τα δέντρα αναμένεται να επανέλθουν παραγωγικά το επόμενο έτος. Ως μέτρια ζημιά χαρακτηρίζεται σύμφωνα με τον ΕΛΓΟ (6) η ολική καταστροφή της κόμης και παρουσία εγκαυμάτων στο κάμβιο, το ξύλο, στους βραχίονες και τον κορμό που φτάνει το 25%. Σε αυτή την περίπτωση, οι τομές κλαδέματος θα γίνουν σε δευτερεύοντες ή κύριους κλάδους. Σε περίπτωση που η αναβλάστηση γίνεται μόνο από τον κορμό ή την βάση του, τότε η καρατόμηση θα πρέπει να γίνεται όπως και στην περίπτωση των παγετόπληκτων δέντρων. Προσοχή στο σημείο εμβολιασμού. Αν η αναβλάστηση γίνεται κάτω από αυτό τότε πρέπει να ξαναγίνει ο εμβολιασμός.

Πέρα από τα κλαδέματα αναγέννησης, ο παραγωγός μπορεί να βοηθήσει τα δέντρα του να ανακάμψουν, αρδεύοντας (με μικρότερες ποσότητες λόγω μειωμένης φυλλικής επιφάνειας). Παράλληλα είναι σημαντικό να ληφθούν μέτρα για προστασία των δέντρων από ηλιοκαύματα καθώς και της νέας τρυφερής βλάστησης από εντομολογικές και μυκητολογικές προσβολές. Αυστραλοί παραγωγοί και ειδικοί (7) συστήνουν να πραγματοποιείται και ένα ελαφρύ όργωμα για ενσωμάτωση της καμένης ανώτερης στρώσης χώματος μαζί με την προσθήκη κομπόστ. Τέλος σε περίπτωση που υπάρχει διαθεσιμότητα νερού μπορεί να εγκατασταθεί μια καλλιέργεια κάλυψης.

Πηγές:

STIHL.GR https://www.stihl.gr/olive-tree-after-frost-fire.aspx
Tombesi, A. 2003, Biologia fiorale e di fruttificazione, 35. P. Fiorino (Ed), Olea. Trattato di olivicoltura, Edizioni Agricole de Il Sole 24 Ore Edagricole S.r.l., Bologna.
Ciccarone, A. 1963, Malattie, 241. Baldini, E., Scaramuzzi, F (Eds), Olive da tavola, Edizioni Edagricole, Bologna.
https://ceglenn.ucanr.edu/files/44751.pdf
https://www.aua.gr/roussos/Roussos/pdf/Printing%20Lessons/Olive/11-%20Stress.pdf
https://agriculture.vic.gov.au/crops-and-horticulture/fruit-and-nuts/orchard-management/recovery-from-fire-damage-in-olive-groves#h2-5
https://www.elgo.gr/images/PIROPLIKTOI/DIAXIRISI_PIROPLIKTON_ELEONON.pdf
https://issuu.com/olivegrower/docs/ogp-mar-2020-issuu

Πηγή: wikifarmer.com/el

Συμβουλές

ΑΚΟΝΙΣΜΑ ΑΛΥΣΟΠΡΙΟΝΟΥ

Posted on by

Με τα σωστά εργαλεία και την κατάλληλη τεχνική, είναι εύκολο να ακονίσετε την Αλυσίδα σας

Ακόμη και οι καλύτερες αλυσίδες πριονιού φθείονται με την πάροδο του χρόνου και όταν το κάνουν το αλυσοπρίονο σας γίνεται λιγότερο αποτελεσματικό και καταπονείται. Η εργασία με το αλυσοπρίονο γίνεται επίσης πιο απαιτητική σωματικά και η απόδοση κοπής μειώνεται. Εάν παρατηρήσετε τα ακόλουθα σημάδια όταν εργάζεστε με το πριόνι σας, θα πρέπει να ακονίσετε ή, ενδεχομένως, να αντικαταστήσετε την αλυσίδα πριονιού σας.

Το αλυσοπρίονο σας δεν τραβάει πλέον μόνο του στο ξύλο. Αντ ‘αυτού, θα παρατηρήσετε ότι πρέπει να ασκήσετε πίεση για να κοπεί.
Κατά την κάθετη κοπή του ξύλου παράγεται λεπτό πριονίδι αντί για χονδρόκοκκο ροκανίδι.
Από το πριόνι εκπέμπεται αισθητός καπνός, παρά την επαρκή λίπανση και τάνυση.
Η τομή είναι λοξή. Αυτό γενικά υποδηλώνει ότι πρέπει να ακονίσετε τα δόντια στη μία πλευρά ή ότι δεν έχουν όλα ίσο μήκος.
Το αλυσοπρίονο σας κροταλίζει ή ακόμα και αναπηδά όταν χρησιμοποιείται, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη χρήση του με ακρίβεια.

ΠΩΣ ΝΑ ΑΚΟΝΙΣΕΤΕ ΤΟ ΑΛΥΣΟΠΡΙΟΝΟ ΣΑΣ ΜΕ ΕΥΚΟΛΟ ΤΡΟΠΟ: ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΤΡΟΧΙΣΤΙΚΟΥ STIHL 2-ΣΕ-1

Το τροχιστικό STIHL 2-in-1 είναι μια εξαιρετική επιλογή για περιστασιακούς χρήστες αλυσοπρίονων, οι οποίοι δεν ακονίζουν την αλυσίδα σε τακτική βάση. Αυτό το εργαλείο απλοποιεί τη διαδικασία ακονίσματος της αλυσίδας του πριονιού σας, ολοκληρώνοντας δύο λειτουργίες ταυτόχρονα – λιμάροντας και τις κοπτικές άκρες των δοντιών (δηλαδή το αιχμηρό τρυπάνι!) και το μετρητή βάθους.

Το παρακάτω βίντεο σάς δείχνει πώς να χρησιμοποιείτε τοτροχιστικό STIHL 2-σε-1.

ΠΩΣ ΝΑ ΑΚΟΝΙΣΕΤΕ ΤΟ ΑΛΥΣΟΠΡΙΟΝΟ ΣΑΣ ΜΕ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΛΙΜΑ

Καθώς υπάρχουν πολλά διαφορετικά μεγέθη αλυσίδας, είναι σημαντικό να χρησιμοποιείτε το σωστό μέγεθος λίμας που αντιστοιχεί στην αλυσίδα σας.

Αυτό μπορεί να γίνει καθορίζοντας το βήμα της αλυσίδας σας, το οποίο μπορεί να βρεθεί με τη μορφή ενός μικρού αριθμού σημειωμένο στους μετρητές βάθους. Αυτός ο μικρός αριθμός υποδεικνύει ποια διάμετρος λίμας ταιριάζει στην αλυσίδα όταν χρησιμοποιείτε τον πίνακα μετατροπής STIHL, όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα.

Βήμα 1

Ασφαλίστε το αλυσοπρίονο σας σε μέγγενη και τεντώστε την αλυσίδα.
Ξεκινήστε με την πλευρά που είναι απέναντί σας. Τοποθετήστε τη λίμα έτσι ώστε η γωνία λιμαρίσματος να είναι 30°

Βήμα 2

Κρατάτε πάντα τη λίμα σε επίπεδη θέση στη ράβδο οδήγησης (δεξιά γωνία 90°)

Βήμα 3

Κρατήστε τη λίμα έτσι ώστε το ένα τέταρτο της διαμέτρου της να προεξέχει πάνω από την επάνω πλάκα
Χρησιμοποιήστε όλο το μήκος της λίμας και ασκήστε πίεση καθώς απομακρύνετε τη λίμα από το δόντι – ανασηκώστε τη λίμα από τον κόφτη κατά την επιστροφή προς τα πίσω.
Περιστρέψτε λίγο τη λίμα σε τακτά χρονικά διαστήματα κατά το λιμάρισμα για να αποφύγετε τη μονόπλευρη φθορά της λίμας

Βήμα 4

2 ή 3 τροχίσματα ανά δόντι θα πρέπει να είναι αρκετές για να αποκαταστήσετε μια αιχμηρή άκρη
Μόλις ολοκληρώσετε μια πλήρη περιστροφή της αλυσίδας, περιστρέψτε το αλυσοπρίονο στη μέγγενη και επαναλάβετε τα ίδια βήματα για την άλλη πλευρά της αλυσίδας

Βήμα 5

Ελέγξτε το μετρητή βάθους, απλώς τοποθετήστε το εργαλείο μετρητή λιμαρίσματος στην αλυσίδα του πριονιού. Εάν ο μετρητή βάθους προεξέχει πάνω από το επάνω μέρος, πρέπει να το επεξεργαστείτε ξανά. Χρησιμοποιήστε μια επίπεδη λίμα για να λιμάρετε το μετρητή βάθους οριζόντια, έτσι ώστε να είναι στο ίδιο επίπεδο με το εργαλείο μετρητή λιμαρίσματος.

Είναι πολύ σημαντικό να βεβαιωθείτε ότι o μετρητής βάθους έχει επίσης λιμαριστεί, καθώς είναι η διαφορά μεταξύ του ύψους των δοντιών κοπής και του μετρητή βάθους που καθορίζει πόσο ξύλο αφαιρείται από την αλυσίδα. Εάν λιμάρετε μόνο τα δόντια κοπής και δεν χαμηλώνετε ταυτόχρονα τον μετρητή βάθους, η αλυσίδα σας θα αφαιρεί όλο και λιγότερα ξύλα κάθε φορά και το πριόνι σας δεν θα λειτουργεί τόσο αποτελεσματικά.

Η STIHL διαθέτει ένα εύχρηστο εργαλείο (καλίμπρα) για τον έλεγχο της γωνίας κοπής της πλαϊνής και της επάνω πλάκας, του μήκους των δοντιών και της ρύθμισης του μετρητή βάθους, καθώς και για τον καθαρισμό της αυλάκωσης και της οπής εισαγωγής λαδιού στη ράβδο οδήγησης. Επιλέξτε το εργαλείο που ταιριάζει με το βήμα της αλυσίδας σας.

Για να ελέγξετε το μετρητή βάθους, απλώς τοποθετήστε το εργαλείο στην αλυσίδα του πριονιού. Εάν ο μετρητής βάθους προεξέχει, πρέπει να λιμαριστεί ξανά. Χρησιμοποιήστε μια επίπεδη λίμα για να λιμάρετε τον μετρητή βάθους οριζόντια, έτσι ώστε να είναι στο ίδιο επίπεδο με το μετρητή λιμαρίσματος.

Πριν εργαστείτε στο αλυσοπρίονο σας, βεβαιωθείτε ότι ο χώρος εργασίας είναι ασφαλής και ότι το μηχάνημά σας είναι ασφαλισμένο σε μέγγενη.

Συνιστούμε να χρησιμοποιείτε εγκεκριμένα γάντια ασφαλείας STIHL όταν ακονίζετε το πριόνι σας για την αποφυγή τραυματισμού. Να θυμάστε πάντα να καλύπτετε τη λάμα του αλυσοπρίονου με την προστατευτική της θήκη όταν δεν τη χρησιμοποιείτε. Αυτό όχι μόνο μειώνει την πιθανότητα να κόψετε κατά λάθος, αλλά προστατεύει επίσης τα δόντια.

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΓΚΑΜΑ ΤΡΟΧΙΣΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ STIHL

Συμβουλές

ΚΑΥΣΙΜΑ & ΛΙΠΑΝΤΙΚΑ

Posted on by

Διατηρήστε τα αλυσοπρίονα STIHL και άλλα μηχανήματα βενζίνης STIHL σε άριστη κατάσταση με τα λιπαντικά και τα λιπαντικά πολλαπλών λειτουργιών μας. Τα premium λιπαντικά κινητήρα STIHL έχουν την καλύτερη δυνατή επιτάχυνση και διάρκεια ζωής από τους κινητήρες μας. Τα λάδια και τα λιπαντικά της STIHL αναπτύσσονται και διαμορφώνονται από τη STIHL για τη STIHL. Έχουμε ακόμη και λιπαντικό Bio Chain που είναι φιλικό προς το περιβάλλον και 90% βιοδιασπώμενο.

ΑΝΑΜΕΙΞΗ ΚΑΥΣΙΜΟΥ

Τα βενζινοκίνητα εργαλεία STIHL λειτουργούν με μείγμα καυσίμου που αποτελείται από βενζίνη και λάδι κινητήρα.

Η ΣΩΣΤΗ ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΚΑΥΣΙΜΟΥ ΚΑΙ ΛΑΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΒΕΝΖΙΝΗΣ ΣΑΣ STIHL

Είναι σημαντικό να τροφοδοτείτε τον κινητήρα με ένα μείγμα καυσίμου κατασκευασμένο σύμφωνα με τη σωστή αναλογία καθώς τα ακατάλληλα καύσιμα και οι λανθασμένες αναλογίες ανάμειξης μπορεί να προκαλέσουν σοβαρή ζημιά, οδηγώντας σε κόλλημα του εμβόλου, υπερβολική φθορά και τελικά μικρότερη διάρκεια ζωής για το εργαλείο σας.

Η αναλογία που πρέπει να θυμάστε όταν φτιάχνετε το μείγμα καυσίμου για το εργαλείο βενζίνης STIHL είναι:

1:50 = 1 μέρος λαδιού + 50 μέρη βενζίνης ή 20 ml λαδιού ανά λίτρο βενζίνης όταν χρησιμοποιείτε λάδι κινητήρα STIHL 2-stroke

Μπορείτε επίσης να ανατρέξετε στον παρακάτω πίνακα για να υπολογίσετε τις αναλογίες:

*ΜΕΓΕΘΟΣ ΔΟΧΕΙΟΥ ΚΑΥΣΙΜΟΥ (λίτρο)**	ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΚΑΥΣΙΜΟΥ (λίτρα)	ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΛΑΔΙΟΥ STIHL (ml)
1	1	20
2	2	40
3	3	60
5	5	100
10	10	200
20	20	400

*Τα δοχεία STIHL έχουν χώρο για να πάρουν τα επιπλέον ml

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΑ ΣΩΣΤΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΣΤΟ ΜΕΙΓΜΑ ΚΑΥΣΙΜΩΝ ΣΑΣ

ΤΙ ΕΙΔΟΣ ΒΕΝΖΙΝΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΩ;

Η βενζίνη στο μείγμα καυσίμου σας χρειάζεται ελάχιστο αριθμό οκτανίων 95. Χρησιμοποιήστε καύσιμο υψηλής ποιότητας για βέλτιστη απόδοση.

ΤΙ ΤΥΠΟΥ ΛΑΔΙΟΥ ΚΙΝΗΤΗΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΩ;

Θα πρέπει να χρησιμοποιείτε μόνο υψηλής ποιότητας λάδι για 2χρονους κινητήρες, που πληρούν τις απαιτήσεις για την ταξινόμηση TC. Το καύσιμο σας πρέπει επίσης να είναι όσο το δυνατόν πιο φρέσκο. Το λάδι κινητήρα STIHL 2-Stroke είναι ειδικά σχεδιασμένο για κινητήρες STIHL και θα παρατείνει τη διάρκεια ζωής του εργαλείου σας. Επιπλέον, με το λάδι κινητήρα 2- Stroke STIHL, εξοικονομείτε χρήματα μακροπρόθεσμα, καθώς χρησιμοποιείτε μόνο τη μισή ποσότητα σε σύγκριση με τις άλλες μάρκες.

Συνιστούμε ανεπιφύλακτα το λάδι κινητήρα STIHL HP Ultra καθώς έχει σχεδιαστεί για να καίγεται πλήρως στη θερμοκρασία λειτουργίας του κινητήρα σας STIHL και είναι σημαντικά υψηλότερης ποιότητας σε σύγκριση με τα ημισυνθετικά λιπαντικά. Εκτός από την καύση του με χαμηλά υπολείμματα, είναι επίσης βιοδιασπώμενο πάνω από 80% και χαμηλή περιεκτικότητα σε θείο.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Τα κατώτερα προϊόντα μπορεί να καταστρέψουν τον κινητήρα, τους δακτυλίους στεγανοποίησης και το ρεζερβουάρ καυσίμου του εργαλείου σας.

ΑΓΟΡΑ ΛΙΠΑΝΤΙΚΩΝ

Τα πλεονεκτήματά σας με μια ματιά:

Επιδόσεις	HP	HP Super	HP Ultra
Καθαριότητα	+	++	+++
Προστασία	+	++	+++
Λίπανση	+	++	+++
Ισχύς κινητήρα	+	++	+++

ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΑΜΕΙΞΕΤΕ ΤΟ ΚΑΥΣΙΜΟ

Φτιάξτε το μείγμα καυσίμου σας σε δοχείο που είναι εγκεκριμένο για χρήση με καύσιμα – Η STIHL πουλάει ένα μπουκάλι ανάμειξης καυσίμου 1λτ και δοχεία καυσίμου 3 ή 5 λίτρων . Ρίξτε πρώτα το λάδι και μετά τη βενζίνη. σφραγίστε το δοχείο καυσίμου και ανακινήστε το καλά για να συνδυάσετε το μείγμα καυσίμου. Τώρα είστε έτοιμοι να χρησιμοποιήσετε το μείγμα καυσίμου στο εργαλείο σας. Προσέξτε καθώς ανοίγετε το κουτί, σε περίπτωση που έχει αυξηθεί η πίεση στο εσωτερικό.

ΑΓΟΡΑ ΛΙΠΑΝΤΙΚΩΝ

ΛΙΣΤΑ ΕΛΕΓΧΟΥ: ΑΝΕΦΟΔΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΛΕΙΟΥ ΣΑΣ

ΠΡΟΣΟΧΗ: Η βενζίνη είναι εξαιρετικά εύφλεκτη, επομένως όταν χειρίζεστε το μείγμα καυσίμου και ξαναγεμίζετε το εργαλείο σας, θα πρέπει να διατηρείτε απόσταση ασφαλείας από οποιαδήποτε γυμνή φλόγα, να αποφεύγετε τη διαρροή καυσίμου και να αποφύγετε το κάπνισμα. Ο ανεφοδιασμός πρέπει να γίνεται τουλάχιστον 3 μέτρα από την περιοχή που θα εκκινήσετε το εργαλείο σας.

Πριν γεμίσετε το ρεζερβουάρ καυσίμου, σβήστε τελείως τον κινητήρα. δεν πρέπει να το γεμίζετε όσο ο κινητήρας είναι ζεστός, καθώς υπάρχει κίνδυνος πυρκαγιάς σε περίπτωση υπερχείλισης του μείγματος καυσίμου.

Ανοίξτε προσεκτικά την τάπα καυσίμου, ώστε τυχόν υπερπίεση να εκτονωθεί σταδιακά και βεβαιωθείτε ότι δεν εκτοξεύεται καύσιμο από το ρεζερβουάρ.

Θα πρέπει πάντα να γεμίζετε το ρεζερβουάρ βενζίνης μόνο σε καλά αεριζόμενους χώρους.

Όταν γεμίζετε το ρεζερβουάρ καυσίμου, προσέξτε να μην χυθεί μείγμα καυσίμου ή να μην πέσει στα ρούχα σας. Εάν χυθεί λίγο, πρέπει να καθαρίσετε αμέσως το εργαλείο και να αλλάξετε τα ρούχα σας.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ: ΠΩΣ ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΕΤΕ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΛΕΙΟΥ ΣΑΣ

Εκτός από τη χρήση των σωστών τύπων βενζίνης και λαδιού κινητήρα και την ανάμειξή τους στις σωστές αναλογίες, εδώ είναι μερικά πιο σημαντικά σημεία για να διατηρήσετε το βενζινοκίνητο εργαλείο κηπουρικής σας να λειτουργεί καλά.

ΣΥΜΒΟΥΛΗ # 1: ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΜΕΙΓΜΑΤΟΣ ΚΑΥΣΙΜΟΥ 2 ΧΡΟΝΩΝ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ 30 ΗΜΕΡΕΣ

Αναμιγνύετε μόνο μικρές ποσότητες καυσίμου κάθε φορά, δεν πρέπει να αφήνετε το μικτό καύσιμο αποθηκευμένο σε δοχείο ή στο εργαλείο για περισσότερο από 30 ημέρες. Εάν δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσετε το εργαλείο σας για ένα μήνα ή περισσότερο, αδειάστε το δοχείο και στεγνώστε το πριν το αφήσετε.

Το αποθηκευμένο καύσιμο είναι πιθανό να αναμιχθεί με οξυγόνο και υγρασία από τον αέρα. Αυτό μπορεί να είναι επιζήμιο για το μείγμα καυσίμου, καθώς μπορεί να επηρεάσει τη σύνθεση, δυνητικά προσβάλλοντας, ακόμη και εξαλείφοντας πρόσθετα, όπως αντιοξειδωτικά ή αντιδιαβρωτική προστασία. Αυτά τα πρόσθετα συστατικά συμβάλλουν στη βελτίωση των ιδιοτήτων του καυσίμου.

Η μακροχρόνια αποθήκευση μπορεί επίσης να οδηγήσει στο σχηματισμό ρητινώδους υπολείμματός («τσίχλα»), το οποίο παραμένει όταν εξατμίζεται το καύσιμο. Αυτό το υπόλειμμα μπορεί να εναποτίθεται στο θάλαμο καύσης του κινητήρα, προκαλώντας μπλοκαρίσματα στα ακροφύσια και τα φίλτρα καυσίμου.

ΣΥΜΒΟΥΛΗ # 2: ΠΡΟΣΕΧΕ ΝΑ ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΕΙ ΣΤΟ ΜΙΓΜΑ ΚΑΥΣΙΜΩΝ ΣΑΣ

Στο μίγμα καυσίμου δίχρονου με καύσιμα αιθανόλης, το λάδι και η βενζίνη ενδέχεται να διαχωρίζονται σχετικά γρήγορα, καθώς η υγρασία του περιβάλλοντος συνδέεται με την αιθανόλη και βυθίζεται στον πυθμένα του μείγματος. Μόλις διαχωριστεί, το μείγμα καυσίμου σας δεν έχει πλέον ομοιόμορφη κατανομή λαδιού δίχρονου κινητήρα σε όλο του, επομένως δεν μπορείτε να είστε σίγουροι ότι ο κινητήρας λιπαίνεται σωστά. Η ανεπαρκής λίπανση και ψύξη μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στη λειτουργία του εργαλείου σας ή ακόμα και μπλοκάρισμα του εμβόλου. Ένα διαχωρισμένο μείγμα καυσίμου δεν είναι πλέον ένα σωστά αναμεμειγμένο προϊόν, ακόμα κι αν το ανακινήσετε δυνατά.

ΣΥΜΒΟΥΛΗ #3: ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΑ ΛΑΘΟΣ ΚΑΥΣΙΜΟ ΣΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΜΟΥ, ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ;

Εάν το ρεζερβουάρ καυσίμου περιέχει λανθασμένο μείγμα καυσίμου, δεν πρέπει να χρησιμοποιήσετε καθόλου το εργαλείο – ακόμη και για μικρό χρονικό διάστημα. Χρησιμοποιήστε μια χοάνη για να αδειάσετε τη δεξαμενή και ρίξτε το λανθασμένο καύσιμο σε ένα ασφαλές δοχείο και, στη συνέχεια, γεμίστε τη δεξαμενή με το σωστό μείγμα καυσίμου. Αν και αυτό είναι γενικά αρκετό για να διορθωθεί το πρόβλημα, αν διαπιστώσετε ότι το εργαλείο δεν ξεκινά, ίσως χρειαστεί επίσης να καθαρίσετε το μπουζί.

ΛΙΠΑΝΣΗ ΑΛΥΣΙΔΑΣ ΑΛΥΣΟΠΡΙΟΝΙΟΥ

Η επαρκής και συνεχής λίπανση της λάμας και της αλυσίδας είναι σημαντική για την αποφυγή ζημιών σε πολλά από τα βασικά εξαρτήματα του αλυσοπρίονου.

Το λιπαντικό θα αποτρέψει την πρόωρη φθορά και ζημιά στον συνδυασμό ράβδου, αλυσίδας και οδοντωτών τροχών κίνησης. Συμπληρώστε το λιπαντικό σας όταν γεμίζετε το ρεζερβουάρ καυσίμου. (Το ρεζερβουάρ καυσίμου θα αδειάσει πριν από τη δεξαμενή λιπαντικού της ράβδου).

ΑΓΟΡΑ ΛΙΠΑΝΤΙΚΩΝ

Συμβουλές

Το Σωστό Σκάψιμο για Προετοιμασία Ανοιξιάτικου Λαχανόκηπου

Posted on by

Βρισκόμαστε ήδη στις πρώτες ημέρες της άνοιξης και αν θέλουμε το καλοκαίρι να γευτούμε ολόφρεσκα λαχανικά από τον κήπο μας, τώρα είναι η ώρα να προετοιμάσουμε το λαχανόκηπό μας. Η προετοιμασία αυτή περιλαμβάνει την κατεργασία του εδάφους, την ενσωμάτωση οργανικών λιπασμάτων ως βασική λίπανση και τέλος την κατάλληλη διαμόρφωση της επιφάνειάς του.

Για τη φύτευση λαχανικών στον κήπο, είναι απαραίτητο να φρεζάρουμε τον κήπο με ένα σύγχρονο μηχάνημα. Είτε σκοπεύουμε να μεγαλώσουμε λαχανικά που αναπτύσσονται υπόγεια (πατάτες, καρότα, παντζάρια), είτε σκοπεύουμε να φυτέψουμε λαχανικά που οι καρποί αναπτύσσονται υπέργεια (τομάτες, πιπεριές, μελιτζάνες), με ένα καλό φρεζάρισμα και αναποδογύρισμα του χώματος και στη συνέχεια με προσθήκη κομπόστ, είμαστε σίγουροι ότι έχουμε κάνει το καλύτερο δυνατόν για την ανάπτυξη των ριζών των φυτών μας, των κονδύλων ή των καρπών. Με το φρεζάρισμα αυτό και το σκάψιμο του εδάφους σε πολύ μικρό βάθος, κάνουμε το συμπιεσμένο έδαφος πιο χαλαρό και έτοιμο να υποδεχθεί το ευαίσθητο ριζικό σύστημα των φυταρίων μας, αυξάνουμε τον αερισμό στο στρώμα αυτό και δημιουργούμε τις συνθήκες για να γίνει πιο ομοιόμορφη κατανομή του βρόχινου νερού ή του νερού άρδευσης γύρω από τα φυτά. Αντιθέτως, χωρίς φρεζάρισμα αν επιχειρήσουμε να φυτέψουμε πατάτες ή καρότα, αυτά θα γίνουν υποανάπτυκτα και με τελείως δυσμορφικά χαρακτηριστικά.

Ξεκινώντας λοιπόν την προετοιμασία του λαχανόκηπού μας, πρέπει να γνωρίζουμε ότι όταν θέλουμε να μεγαλώσουμε τα πιο δημοφιλή λαχανικά της χώρας μας (πατάτες, τομάτες, πιπεριές, καρότα, φασόλια και λίγο πιο μετά καρπούζι και πεπόνι), η καλύτερη προετοιμασία είναι ένα φρεζάρισμα σε βάθος 25 – 35cm. Ιδανικά, το βάθος αυτό θα πρέπει να διαφοροποιείται από χρονιά σε χρονιά για την αποφυγή σχηματισμού ζώνης διαχωρισμού μεταξύ του ανώτερου στρώματος που αναστρέφεται και του κατώτερου που παραμένει αδιατάρακτο. Αυτό το αρχικό όργωμα στοχεύει στην ενσωμάτωση στο έδαφος υπολειμμάτων από προηγούμενες καλλιέργειες καθώς και της βλάστησης που προϋπάρχει στο χωράφι. Επίσης χαλαρώνει το έδαφος και επιτρέπει στις ρίζες των λαχανικών να φτάσουν πιο βαθιά. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η υγρασία του εδάφους είναι πολύ σημαντική κατά την κατεργασία του πριν από την εγκατάσταση των κηπευτικών μας. Για να οργωθεί το έδαφος θα πρέπει να μην είναι ούτε πολύ υγρό, ούτε πολύ ξηρό, αλλά θα πρέπει να βρίσκεται στον ρώγο του όπως συνηθίζουμε να λέμε. Για να καταλάβουμε ότι το έδαφος βρίσκεται στο ρώγο του, δεν θα πρέπει να θρυμματίζεται – ψιλοχωματίζεται, ούτε να γίνεται μπάλα λάσπης όταν το πιέζουμε στο χέρι μας.

Στην προσπάθειά μας αυτή, απαραίτητο είναι να έχουμε ένα στιβαρό σκαπτικό μηχάνημα με ισχυρό κινητήρα για χρήση σε σκληρά εδάφη, όπως η σκαπτική φρέζα STIHL MH 600. Είναι μία σύγχρονη φρέζα κατάλληλη για αγρούς μεσαίας έκτασης. Μας δίνει τη δυνατότητα επιλογής της ταχύτητας με δύο σχέσεις προς τα εμπρός και μία όπισθεν. Το τιμόνι είναι ρυθμιζόμενο σε ύψος και πλάτος για προσαρμογή στο ανάστημα του χρήστη και στην επιθυμητή χρήση, ενώ προσφέρει ρυθμιζόμενο πλάτος εργασίας. Θα δούμε λοιπόν πως η φρέζα STIHL MH 600 θα μας βοηθήσει να φρεζάρουμε αποτελεσματικά ένα χωράφι το οποίο δεν έχει σκαφτεί καθόλου για 4 και πλέον χρόνια. Στο χωράφι αυτό όπως βλέπουμε έχουν αναπτυχθεί αγριόχορτα χαμηλού ύψους.

Πράγματα που πρέπει να έχουμε οπωσδήποτε υπ όψιν μας.

Διαλέγουμε μια ανοιξιάτικη ημέρα χωρίς βροχή, και κατά προτίμηση δεν θα πρέπει να έχει βρέξει πολύ ούτε την προηγούμενη ημέρα. Δεν φρεζάρουμε όταν το χώμα είναι υγρό, μετά από κάποια ανοιξιάτικη βροχή, καθώς αυτό συμπιέζει το χώμα και δημιουργεί πολλά προβλήματα. Προσέχουμε να φρεζάρουμε πάντα όταν το έδαφος είναι στο ρώγο του.
Με ένα κόκκινο σπρέι μαρκάρουμε προσεκτικά την περιοχή του λαχανόκηπου που θέλουμε να φρεζάρουμε. Αν δεν το κάνουμε, στη συνέχεια όταν θα χειριζόμαστε το σκαπτικό μηχάνημα θα είναι δύσκολο για εμάς να φρεζάρουμε μόνο την περιοχή που μας ενδιαφέρει, και όχι παρακείμενες περιοχές ή περάσματα.
Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν πολλές διαφορετικές πρακτικές, προγράμματα και χρονικές αποστάσεις μεταξύ του κάθε φρεζαρίσματος. Μπορούμε να φρεζάρουμε δύο φορές το έδαφος την πρώτη μέρα. Μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου φρεζαρίσματος μπορούμε προαιρετικά με τσουγκράνα να αφαιρέσουμε από την επιφάνεια τα φυτικά υπολείμματα. Στη συνέχεια, περιμένουμε μία εβδομάδα και ακολουθεί δεύτερο φρεζάρισμα αφού έχουμε διασπείρει μια μικρή ποσότητα κομπόστ στον λαχανόκηπο. Η σκαπτική φρέζα θα μας βοηθήσει στην ενσωμάτωση του κομπόστ στο έδαφος, έτσι ώστε τα νεαρά μας φυτά να βρουν γόνιμο έδαφος με καλά φυσικοχημικά χαρακτηριστικά, και με καλή ικανότητα συγκράτησης υγρασίας. Μετά και το φρεζάρισμα με κομπόστ, μπορούμε να περιμένουμε άλλη μία ή δύο ημέρες και στη συνέχεια να φυτέψουμε σπόρους ή φυτάρια.

https://www.stihl.gr/spring-tilling-for-vegetables.aspx?fbclid=IwAR36yX9dSum_LXHqw0XclqENHK4r6nfrQEqTTC82h3uk9rdOZoYh2x_-MGc

Συμβουλές

Βιολογική Καταπολέμηση του Δάκου

Posted on by

Εισαγωγή

Ο Δάκος αποτελεί μακράν το πιο επιζήμιο έντομο στην ελληνική γεωργία, και σίγουρα προκαλεί μεγάλες ζημιές στις οικονομίες όλων των μεσογειακών χωρών. Η επιστημονική του ονομασία είναι Bactrocera oleae, και πρόκειται για ένα δίπτερο έντομο που μοιάζει με τη γνωστή οικιακή μύγα, αλλά έχει μικρότερο μέγεθος. Αν και η ζημιά έχει ξεκινήσει πολύ νωρίτερα κάθε χρόνο, στη χώρα μας γίνεται αντιληπτή ακόμα και στους μη ειδικούς περίπου το Σεπτέμβριο – Οκτώβριο, καθώς τότε λόγω ευνοϊκών συνθηκών θερμοκρασίας και υγρασίας, οι πληθυσμοί έχουν φτάσει σε μεγάλα επίπεδα και πλέον οι πληγές είναι εμφανείς στις ελιές μας. Πρόσφατα σε ελαιώνες της Κρήτης, η προσβολή από δάκο και στη συνέχεια από γλοιοσπόριο είχαν ως αποτέλεσμα τη δραματική αύξηση της οξύτητας. Συνεπώς, περίπου το 80% της παραγωγής κάποιων περιοχών (με πάρα πολύ καλούς ελαιώνες) ήταν τόσο κακής ποιότητας, που κατευθύνθηκε τελικά για βιομηχανική χρήση.

Γενική Φυσιολογία

Ο Δάκος είναι τόσο καταστρεπτικός γιατί είναι ένα πολύ δραστήριο και ευπροσάρμοστο έντομο. Είναι ικανό να πετάξει πάνω από 3-4 χιλιόμετρα, αναζητώντας τροφή και σύζευξη. Ένα θηλυκό έντομο γεννά περισσότερα από 200 αυγά, οπότε καταλαβαίνει κανείς το ρυθμό ανάπτυξης και προσβολής που μπορεί να έχει μια καλλιέργεια αν δεν ελεγχθεί νωρίς. Ο κύκλος ζωής του εντόμου διαρκεί περίπου 35 ημέρες (λιγότερες το καλοκαίρι και περισσότερες το φθινόπωρο). Όταν επικρατήσουν υψηλές θερµοκρασίες άνω των 35°C, οι πληθυσµοί του δάκου µειώνονται αρκετά, καθώς άλλα έντομα πεθαίνουν και άλλα εμφανίζουν στειρότητα. Το καλοκαίρι δηλαδή υπάρχει μια φυσιολογική πτώση στο ρυθμό ανάπτυξης, αλλά το φθινόπωρο οι πληθυσμοί αρχίζουν να αυξάνονται με πολύ μεγάλο ρυθμό σε κάποιες περιοχές.

Ζημιές που προκαλεί ο Δάκος

Ο Δάκος προσβάλλει τον καρπό της ελιάς. Η προνύμφη του Δάκου τρέφεται από το σαρκώδες τμήμα της ελιάς, ενώ το θηλυκό έντομο δημιουργεί πληγή πάνω στον καρπό όταν εναποθέτει το αυγό του. Η ζημιά είναι κατ’ αρχάς ποσοτική, καθώς έχουμε καρπόπτωση και μικρότερη παραγωγή. Στη συνέχεια, η ζημιά είναι και ποιοτική, καθώς αυξάνεται η οξύτητα του ελαιολάδου λόγω της δραστηριότητας των μυκήτων, ενώ οι βρώσιμες ποικιλίες καθίστανται ακατάλληλες καθώς έχουν πολύ εμφανείς στοές και πληγές. Τέλος, ο καρπός γίνεται εξαιρετικά ευάλωτος σε δευτερογενείς προσβολές (π.χ. γλοιοσπόριο). Τα ξηρικά δέντρα υποφέρουν κατά κανόνα λιγότερο.

Βιολογική Καταπολέμηση του Δάκου

Τα προηγούμενα χρόνια, η καταπολέμηση του Δάκου γινόταν με συνεχείς ψεκασμούς από το Υπουργείο Γεωργίας και τους παραγωγούς με ισχυρά φάρμακα. Ως αποτέλεσμα, το έντομο έγινε πολύ πιο ανθεκτικό στα εντομοκτόνα, ενώ οι συνεχείς ψεκασμοί είχαν επιπτώσεις και στην τροφική αλυσίδα. Έτσι, τα τελευταία χρόνια κερδίζει έδαφος η προσπάθεια βιολογικής καταπολέμησης του Δάκου ακόμα και σε ελαιώνες που δεν είναι πιστοποιημένοι για βιολογική καλλιέργεια, από τους Φορείς Πιστοποίησης. Υπάρχουν χιλιάδες ελαιώνες μικρής και πολύ μικρής έκτασης στη χώρα μας, όπου το ελαιόλαδο ή οι ελιές προορίζονται για οικιακή κατανάλωση από την οικογένεια του παραγωγού. Στις περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις, εφαρμόζεται βιολογική αντιμετώπιση του Δάκου.

Ξεκινάμε πάντα με προληπτικά μέτρα.

Οι ελιές που έχουν πέσει στο έδαφος κατά τη συγκομιδή ή πιο πριν, αν δεν μαζευτούν και μείνουν εκεί έως την επόμενη χρονιά, είναι το τέλειο όχημα για το γρήγορο πολλαπλασιασμό του δάκου πολύ νωρίς. Ό,τι έχει απομείνει από τη συγκομιδή μας πρέπει να μαζευτεί σε σακούλες και να απομακρυνθεί άμεσα από το χωράφι, καθώς πιθανώς οι πεσμένες ελιές περιέχουν αυγά και προνύμφες του Δάκου.

Στη συνέχεια, εκτιμούμε τον πληθυσμό του δάκου, και άρα την έκταση του προβλήματος με ειδικές παγίδες Mcphail. Ακολούθως, αναλόγως της έκτασης του προβλήματος και της ιδιαιτερότητας της περιοχής μας, μπορούμε να συζητήσουμε με τον τοπικό γεωπόνο την εφαρμογή συνδυαστικά δύο ή και τριών εκ των παρακάτω μεθόδων. Αν εφαρμόσουμε μόνο μία μέθοδο, πιθανότατα δεν θα περιορίσουμε την ανάπτυξη του πληθυσμού και άρα την οικονομική μας ζημία. Για παράδειγμα, κάποιοι βιολογικοί ελαιοκαλλιεργητές προσπαθούν πολύ νωρίς αρχικά με εντομοπαγίδες να περιορίσουν τον πληθυσμό του δάκου, ενώ στη συνέχεια με ψεκασμό με ζεόλιθο αποτρέπουν την επαφή των εντόμων που έχουν απομείνει με τον ελαιόκαρπο. Έτσι, με δύο συνδυαστικές κινήσεις, έχουν τις μικρότερες δυνατές απώλειες από το δάκο.

Μέθοδοι Βιολογικής Καταπολέμησης Δάκου:

Α.) Παγίδες. Υπάρχουν διαφόρων ειδών παγίδες.

Υπάρχουν κατ’ αρχάς παγίδες που περιέχουν φερομόνες φύλλου. Οι ουσίες αυτές προσομοιάζουν τη φυσική σεξουαλική ορμόνη που παράγει το θηλυκό προκειμένου να θέλξει το αρσενικό. Τα αρσενικά (7 ημερών και πάνω) προσελκύονται στη σανίδα της παγίδας που περιέχει κόλλα και στη συνέχεια πεθαίνουν. Η ακτίνα δράσης τέτοιων παγίδων είναι μεγάλη, και μπορεί να φτάσει σε ορισμένες περιπτώσεις και τα 100 μέτρα. Παρόλα αυτά, σε χαμηλές θερμοκρασίες μειώνεται κατά κανόνα η αποτελεσματικότητά τους, καθώς απελευθερώνεται λιγότερη φερομόνη. Με τη δραστική μείωση του πληθυσμού των αρσενικών, επιτυγχάνεται επαρκής μείωση του πληθυσμού.
Εκτός από παγίδες με φερομόνες, υπάρχουν παγίδες χρώματος. Ιδιαίτερα το χρώμα που έχει ο καρπός της ελιάς έλκει σε μεγάλο βαθμό το Δάκο, ο οποίος πλησιάζει την παγίδα και προσκολλάται στην κολλητική ουσία.
Ακόμη, υπάρχουν παγίδες τροφής, δηλαδή παγίδες που περιέχουν τροφή για το δάκο αναμεμειγμένη με εντομοκτόνο επαφής, το οποίο θανατώνει αμέσως το έντομο. Έχουν ακτίνα δράσης 20 με 30 μέτρα στις περισσότερες περιπτώσεις.
Υπάρχουν παγίδες που αποτελούν συνδυασμό των παραπάνω κατηγοριών, όπως πχ υφασμάτινες παγίδες που περιέχουν πυρεθρινοειδές εντοµοκτόνο (με άδεια χρήσης στη βιολογική γεωργία), και περιέχουν σαν προσελκυστική ουσία στερεή αµµωνία και φεροµόνη.

Β.) Φυσικοί Εχθροί του Δάκου.

Υπάρχουν στη φύση διάφορα είδη ωφέλιμων εντόμων (παρασιτοειδή ή αρπακτικά) που προσβάλλουν το δάκο στα διάφορα στάδια του βιολογικού του κύκλου. Αυτά έχουν απομονωθεί σε χώρες του εξωτερικού, εκτρέφονται σε μεγάλους πληθυσμούς και πωλούνται σε ελαιοκαλλιεργητές που θέλουν μία φυσική λύση στο πρόβλημα του δάκου. Παρόλο που τα ωφέλιμα έντομα δε φαίνεται να μειώνουν τους πληθυσμούς του δάκου αρκετά, μπορούν να μετριάσουν κάπως τις οικονομικές επιπτώσεις, ιδιαίτερα αν εφαρμοστούν στο κατάλληλο χρονικό στάδιο. Αν και κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, θα λέγαμε πως κατά μέσο όρο οι φυσικοί εχθροί του δάκου μπορούν να περιορίσουν τον πληθυσμό του κατά 20%, οπότε η μέθοδος αυτή θα πρέπει σίγουρα να συνδυαστεί και με άλλες μεθόδους (παγίδες ή ψεκασμούς). Χρειάζονται όμως γενικά οικονομίες κλίμακος και η μέθοδος αυτή αποδίδει σε μεγάλους ελαιώνες. Σε πολύ μικρούς ελαιώνες μπορεί να είναι αρκετά δαπανηρή και χρονοβόρα η έρευνα για το ποιο φυσικό εχθρό να επιλέξουμε, για την αγορά του, την απελευθέρωσή του εντός του ελαιώνα και τη συνεχή μέτρηση των αποτελεσμάτων.

Γ.) Ψεκασμός με Καολίνη.

Ο Καολίνης είναι φυσικό ορυκτό. Όταν ψεκάζουμε τον καρπό με Καολίνη, δημιουργούμε ένα απωθητικό για το έντομο περιβάλλον, χωρίς παράλληλα να επηρεάζεται η ποιότητα του καρπού. Ο ψεκασμός με Καολίνη απωθεί το έντομο από το να εναποθέσει τα αυγά του και να τραφεί από τον καρπό της ελιάς. Υπάρχουν στο εμπόριο σκευάσματα καολίνη σε σκόνη πολύ υψηλής καθαρότητας, και είναι πολύ οικονομικά. Δυστυχώς όμως ένας ψεκασμός ποτέ δεν είναι αρκετός και χρειάζονται αρκετοί ψεκασμοί (ρωτήστε τον τοπικό αδειούχο γεωπόνο της περιοχής σας).

Δ.) Ψεκασμός με Ζεόλιθο.

Ο Ζεόλιθος είναι (όπως και ο Καολίνης) ένα φυσικό ορυκτό προϊόν, το οποίο αν ψεκαστεί πάνω στον καρπό, δημιουργεί ένα μη φιλικό για το έντομο περιβάλλον. Συνήθως απαιτούνται τουλάχιστον τρεις ψεκασμοί κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου. Ο ψεκασμός με ζεόλιθο έχει και άλλα πλεονεκτήματα για την καλλιέργεια, καθώς όταν ξεπλυθεί και φτάσει στο έδαφος, δρα ως εδαφοβελτιωτικό (αυξάνει τη γονιμότητα του εδάφους και την ικανότητα συγκράτησης νερού). Μπορεί ακόμη να μας προστατέψει και από έναν πρόωρο παγετό. Τέλος, ο ψεκασμός με ζεόλιθο προστατεύει από ηλιακά εγκαύματα.

Ε.) Ψεκασμός με βιολογικά εντομοκτόνα, όπως η φυσική πύρεθρος.

Η φυσική πύρεθρος δεν αφήνει υπολείμματα στο περιβάλλον, και συνήθως μπορούμε να συγκομίσουμε 3-4 ημέρες μετά την τελευταία εφαρμογή (ρωτήστε τον τοπικό σας αδειούχο γεωπόνο).

Οι τρεις τελευταίες μέθοδοι (ψεκασμοί με φυσικά ορυκτά και βιολογικά εντομοκτόνα) έχουν μεγάλη χρησιμότητα σε πολύ μικρούς και μικρούς ελαιώνες, που συναντάμε παντού στην Ελλάδα. Για όσους καλλιεργητές δε μπορούν να βρουν μεγάλες δεξαμενές των 500 λίτρων, οι οποίες μεταφέρονται εντός του ελαιώνα πάνω σε τρακτέρ, υπάρχουν ψεκαστήρες πλάτης οι οποίοι θα σας βοηθήσουν να ψεκάσετε εύκολα και αποτελεσματικά 30-50 δέντρα. Πιο συγκεκριμένα, με έναν ποιοτικό ψεκαστήρα πλάτης των 18 λίτρων μπορείτε να ψεκάσετε με τις ουσίες αυτές περίπου 30-50 δέντρα σε λιγότερο από 30 λεπτά. Ο ψεκαστήρας STIHL SG 71 είναι μια πολύ καλή επιλογή για αυτές τις εργασίες. Ο μοχλός της αντλίας στερεώνεται δεξιά ή αριστερά εξασφαλίζοντας υψηλή άνεση χειρισμού, με δυνατότητα ρύθμισης του πλάτους και του μήκους. Διαθέτει ποιοτικές ζώνες και ανατομικό μαξιλάρι πλάτης για υψηλή άνεση στη μεταφορά. Εναλλακτικά, ο ισχυρός ψεκαστήρας SR 450 είναι κατάλληλος για διασπορά υγρών φαρμάκων φυτοπροστασίας σε μεγάλες εκτάσεις. Με εξοπλισμό υψηλής άνεσης, επιτρέπει αποδοτική και ξεκούραστη εργασία. Διαθέτει επιπλέον μηχανισμό μετατροπής 2-σε-1 που επιτρέπει επίσης χρήση για διασπορά σκόνης και κόκκων σε καλλιέργειες μεγάλης έκτασης. Το δοχείο με μεγάλη χωρητικότητα 14 λίτρων επιτρέπει να εργαστούμε για αρκετή ώρα χωρίς να χρειάζεται συμπλήρωση. Το γέμισμα γίνεται γρήγορα και καθαρά, χάρη στο μεγάλο στόμιο πλήρωσης. Οι απώλειες περιορίζονται στο ελάχιστο και το δοχείο καθαρίζεται εύκολα.

Προστασία και Ασφάλεια κατά την εφαρμογή ψεκασμών και τοποθέτηση παγίδων.

Αν και τα φυσικά ορυκτά θεωρούνται ασφαλή, εξακολουθούν να είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο όταν εμφανίζονται σε υψηλές συγκεντρώσεις. Πρέπει να προσέχουμε ιδιαίτερα την προστασία του δέρματος και των ματιών μας κατά τους ψεκασμούς αυτούς. Η εταιρία STIHL διαθέτει στη γκάμα των προϊόντων της όλα τα προϊόντα ατομικής προστασίας, όπως προστατευτικά γυαλιά, ασπίδες προσώπου και γάντια ώστε να αποφεύγονται οποιαδήποτε ατυχήματα.

Επίσης, διαβάζουμε πάντα την ετικέτα του προϊόντος και στη συνέχεια, μετράμε, ζυγίζουμε και εφαρμόζουμε προσεκτικά. Είναι αυτονόητο ότι αποφεύγουμε τον ψεκασμό σε μία ημέρα με έντονο αέρα, καθώς έτσι το μεγαλύτερο μέρος της ουσίας δεν θα καταλήξει στο επιθυμητό σημείο.

πηγή: www.wikipedia.com/el

Αναδημοσίευση από: stihl.gr

Συμβουλές

Πως βάζω μπρος το χορτοκοπτικό μου

Posted on by

Πηγή : STIHL Youtube channel

Η διαδικασία εκκίνησης στα χορτοκοπτικά μας είναι πιο εύκολη από ποτέ! Δείτε την εδώ

Οι κυριότερες Ελαιοπαραγωγικές ποικιλίες είναι

Οι κυριότερες ποικιλίες για βρώσιμες ελιές είναι:

Οι κυριότερες μεικτές ποικιλίες είναι:

Επιλογή Αγροτεμαχίου για Νέου Ελαιώνα

Διαχείριση Εδάφους σε Νέους Ελαιώνες

Διαχείριση εδάφους σε ελαιώνες με ώριμα δέντρα 7-8 ετών και άνω

Η χλωρή λίπανση

Ανακύκλωση Στοιχείων εντός του Ελαιώνα – Μη απομάκρυνση κομμένου ξύλου

Κλάδεμα Διαμόρφωσης

Ελεύθερο Κύπελλο

Χαμηλά σχήματα διαμόρφωσης

Χαμηλό κύπελλο

Θάμνος

Χαμηλό Κυλινδρικό

Κλάδεμα Καρποφορίας

Ποια είναι τα πιο συχνά λάθη στο κλάδεμα της ελιάς;

Κλάδεμα παράλληλα με τη συγκομιδή

Κλάδεμα την εποχή της μεγάλης καρποφορίας

Πότε να κλαδέψω τις Ελιές

Τι γίνεται στην πράξη

Τι ισχύει τελικά;

Να Κλαδεύω Κάθε Χρόνο;

Πώς να Κλαδέψω τις Ελιές;

Σε ποτιστικούς και γόνιμους ελαιώνες

Μέθοδοι κλαδέματος

Με τι Εργαλεία να Κλαδέψω;

C = Comfort

Αξιολόγηση και κλάδεμα αποκατάστασης παγετόπληκτων και πυρόπληκτων ελαιόδεντρων

Αξιολόγηση της ζημιάς στα ελαιόδεντρα μετά από παγετό

Κλάδεμα αποκατάστασης παγετόπληκτων ελαιόδεντρων

Αξιολόγηση της ζημιάς στα ελαιόδεντρα μετά από πυρκαγιά

Κλάδεμα αποκατάστασης πυρόπληκτων ελαιόδεντρων

ΠΩΣ ΝΑ ΑΚΟΝΙΣΕΤΕ ΤΟ ΑΛΥΣΟΠΡΙΟΝΟ ΣΑΣ ΜΕ ΕΥΚΟΛΟ ΤΡΟΠΟ: ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΤΡΟΧΙΣΤΙΚΟΥ STIHL 2-ΣΕ-1

ΠΩΣ ΝΑ ΑΚΟΝΙΣΕΤΕ ΤΟ ΑΛΥΣΟΠΡΙΟΝΟ ΣΑΣ ΜΕ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΛΙΜΑ

Βήμα 1

Βήμα 2

Βήμα 3

Βήμα 4

Βήμα 5

Εισαγωγή

Γενική Φυσιολογία

Ζημιές που προκαλεί ο Δάκος

Βιολογική Καταπολέμηση του Δάκου

Ξεκινάμε πάντα με προληπτικά μέτρα.

Μέθοδοι Βιολογικής Καταπολέμησης Δάκου:

Α.) Παγίδες. Υπάρχουν διαφόρων ειδών παγίδες.

Β.) Φυσικοί Εχθροί του Δάκου.

Γ.) Ψεκασμός με Καολίνη.

Δ.) Ψεκασμός με Ζεόλιθο.

Ε.) Ψεκασμός με βιολογικά εντομοκτόνα, όπως η φυσική πύρεθρος.

Προστασία και Ασφάλεια κατά την εφαρμογή ψεκασμών και τοποθέτηση παγίδων.

Σύνδεση